Anadolu Beylikleri Dönemi Camileri,Özellikleri
Anadolu beylikler dönemi camileri,Anadolu beylikler dönemi mimarisi,Anadolu beylikleri mimari eserleri,Anadolu Beylikleri Dönemi Camileri Beylikler devri sanatı, selçuklu sanatı ile Osmanlı sanatı arasında bir geçiş devresi teşkil eder.
Anadolu Beylikleri Dönemi Camileri Özellikleri
XIV. – XV.yy.da bu beyliklerin meydana getirdikleri eserleri tip olarak üç grup halinde ayırabiliriz.
Birincisi ulucami tipi eserlerdir ki bunlar Selçuklularda çok kullanılan bir plan şeması idi.
Sivas, Konya, Afyon, Hacı Kılıç camilerinde sütunlu ve düz çatılı, ulucami tipinin örnekleridir.
Zamanla düz ahşap çatının yerine tonoz ve daha sonra da Van ve Manisa Ulucami lerinde olduğu gibi, her dört ayak üzerine bir tonoz kullanılmaya başlandı.
1372 Tarihli Antakya Yivli camiinde olduğu gibi, üzerinin iki sıra halinde altı kubbe ile ve Osmanlılar devrine ait Bursa Ulucamiindeki (1399) gibi dört sıra halinde, yirmi kubbeyle örtülmüş şekli bu lipin en gelişmiş iki örneğidir.
Anadoluda diğer önemli ulucamiler ahşap çatılı olan 1312 yılma ait Birgi Ulucamii ve 1349-50 arası yapılan Tire Ulucamii ile iki kubbe ve yanlardan çatı ile örtülen selçuk İsabey camileridir (1375).
Beylikler devri camilerinde görülen ikinci tip tek kubbeli camilerin ortaya çıkıdıdır.
Bu tek kubbeli camiler, merkezî kubbenin, yanlardan kubbeler veya tonozlarla genişletilmiş Osmanlı camilerine, bir geçiş tipi teşkil eder. Buna İznik’te 1334 yılında yapılan Hacıözbek camii ilk örnektir.
Yine İznik’te Yeşil cami (1391), Mahmutçelebi camii (1443): İnönü’nde Hocayadigâr camii (1370), Milet’te ilyasbey camii (1404) ilk yapılan tek kubbeli camilerdir.
Anadolu beyliklerindeki camilerde görülen bir yenilik, camilerin önüne eklenen son cemaat yerleridir.
Bu devirde yapı sanatında görülen diğer bir yenilik de cephelerin mermer levhalarla kaplanmasıdır ki. Birgi.
Ulucamii ve Selçuk isabey camilerinde cephede böyle mermer levhalar görülür.
Camilerde üçüncü tipi meydana getiren T plan şeması, Bursa’da gelişmiştir. Bu, daha çok selâtin camilerinde kullanılan bir şemadır.
Daha Önce Selçuk medreselerinde (Cacabey medresesi) görülen bu tip XV.yy. Bursa Murad II camii, Edirne’de Muradiye ve Filibe camileri ile Bursa Hamzabey camilerinde belirli .şeklîni aldı.