Abdülhak Şinasi Hisar Hayatı,Eserleri | Yazar Biyografileri |

Abdülhak Şinasi Hisar Türk hikayecisi (İstanbul 1888-1963). «Mürüvvet» ve «Hazine-i Fünun» dergilerini çıkarmış olan Mahmud Celâleddin Beyin oğludur.

Abdülhak Şinasi Hisar Hayatı

Öğrenimini Mektebi Sultanî’de yaptı; 1905’te Paris’e giderek «Ecole Libre des Science Politiques»te okudu.

Burada bulunduğu sürece ünlü fransız yazarlarıyla tanıştı.

O sıralarda Paris’te bulunan Yahya Kemal ile de dostluk kurdu.

İstanbul’a döndükten (1908) sonra yabancı şirketlerde görev aldı.

Hariciye vekâletine girdi (1930).

önce Balkan Birliği Cemiyeti genel sekreterliğinde, sonra aynı bakanlığın merkez kadrolarında çalıştı.

1948’den sonra yalnız edebiyatla uğraştı.

Dergâh dergisinde tenkitler, Yarın dergisinde edebi yazılar ve şiirler yayınladı.

1921’den sonra İleri ve Medeniyet gazetelerinde yazdı.

Bu dönemde, şair ve daha çok tenkitçi olarak tanındı.

Mensur şiir ve hatıra türlerinde de eser veren Abdülhak Şinasi Hisar’ın Fahim Bey ve Biz romanı C.H.P. hikâye ve roman mükâfatında üçüncülük kazandı (1942).

Eserlerinde mutluluk içinde geçen çocukluk ve gençlik yıllarına karşı duyduğu özlemi dile getirdi; Osmanlı imparatorluğunun üst tabakasından seçtiği kişileri, onların yaşayışını, geleneklerini, eski İstanbul’u çeşitli görünüşleri içinde vermeye çalıştı.

Eserleri, kuruluş bakımından bilinen roman çeşitlerine pek benzemez.

Romandaki kişilerin özelliklerini ayrıntılı olarak vermek kaygısıyla yaptığı tasvirler, çözümlemeler, romanlarına bir çeşit Uzun portre niteliği vermiştir.

Maurice Barres’nin ve Marcel Proust’un edebiyat anlayışlarını, eserlerini ve üslûplarını örnek edinmiştir.

Abdülhak Şinasi Hisar Eserleri

Fahim Bey ve Biz (roman 1941); Boğaziçi Mehtapları (roman, 1943); Çamlıcadaki Eniştemiz (roman, 1944); Ali Nizami Beyin Alafrangalığı ve Şeyhliği (roman, 1952); Boğaziçi Yalıları (hatıralar, 1954); Aşk İmiş Ne Var Âlemde (seçmeler, 1955); Geçmiş Zaman Köşkleri (hatıralar, 1956); Geçmiş Zaman Fıkraları (1958); İstanbul ve Pierre Loti (hatıralar, 1958);Yahya Kemal’e Veda (hatıralar, 1959); Ahmet Hâşim, Şiiri ve Hayatı (1963).