Alfred de Musset Kimdir,Hayatı | Şair Biyografileri |

Alfred de Musset Kimdir,Fransız şairi (Paris 1810-1857), Musset-Pathay’in ikinci oğlu.

Alfred de Musset Hayatı

Edebiyata değer verilen bir çevrede yetişti, Henri IV lisesinde ciddî bir öğrenim gördü.

Ama, bir rastlantı sayesinde Ch. Nodier’nin çevresine girdi.

Bu çevrede, şiir alanında bir dâhi değilse bile, hayli yetenekli olduğunu ispatladı.

1830’da, ilk şiirleri Contes d’Espagne et d’İtalie (Ispanya ve İtalya Masalları) adı altında yayımlandığında, henüz yirmi yaşındaydı; aynı yıl Revue de Paris dergisine girdi ve bazı şiirler yayımladı (Les Secretes Perisees de Raphael [Raphael’in Gizli Düşünceleri].

Les Voeux Steriles [Kısır İstekler]); sonra oyun yazmayı denedi: ilk eseri olan La Quittance du Diable (Şeytanın Temize Çıkması) adlı oyunu Nouveautes tiyatrosunca kabul edildiyse de sahneye konmadı; Nuit Vinitienne (Venedik Gecesi) adlı oyunu ise yuhalandı (1 aralık 1830) ve ilk temsilden sonra sahneden kaldırıldı.

Musset bunun üzerine sadece okunmak için oyunlar yazmaya karar verdi.

Bunlardan ikisi (La Coupe et les Levres [Kadeh ve Dudaklar] ile A Quoi Revente les Jeunes Filles? [Genç Kızlar Neyi Hayal Ederler?]), Le Saule (Söğüt) adlı bir eleji ve Namouna adlı fantezili bir şiir ile birlikte kitap halinde yayımlandı.

La Coupe et Les Livres’in başındaki İthaf, Musset’nin romantik olmaktan çok, klasik mizacını ortaya koyan bir bildiri niteliğindedir.

Şairin 1833’te yayımladığı Rolla, «mal du şifrele» denilen o devirdeki bunalımın yeni ve şiirli bir ifadesiydi.

Musset, aynı yıl George Sand ile tanıştı, ona âşık oldu ve onunla İtalya’ya bir yolculuk yaptı.

Bu ömürsüz aşk, fırtınalı bir ayrılıktan sonra, yerini hemen sağlam bir dostluğa bıraktı.

Ama bu dostluk da, ancak 1835 ilkbaharına kadar sürdü.

1834 Temmuzunda, Musset, adını bir ata sözünden alan, yeni bir oyununu yayımladı: On ne Badine Pas avec l’Amour (Aşkla Oynanmaz).

Ağustos sonunda, Revue des Deux Mondes dergisinde basılan oyunlardan Andrea del Sarto, Marianne’ın Kalbi (Les Caprices de Marianne), oyun yazarlığı alanındaki şaheseri olan Lorenzaccio ile Fantasio yayımlandı.

1836’da yayımlanan Bir Zamane Çocuğunun itirafları (La Confession d’un Enfant du Şifrele) adlı otobiyografik romanı, duygudan çok düşünce yapışma dayanan bir biçim içinde, yazarının ruh dünyasını yansıtır.

Musset’nin bu dönemi şiir alanında çok verimli oldu; Nuits (Geceler), Lettre â Lamartine (Lamartine’e Mektup), Stances u la Malibran (Mafibran Tarzında Kıtalar) gibi en ünlü şiirleri bu dönemin ürünleridir.

Gene bu dönemde oyunları da yayımlandı: Şamdancı (Le Chandelier) [1835]; Barberine (La Quenoudle de Barberine) [1835]; Büyük Söylemcmeli (II Faut Jurer de Rien) [1836]; Bir Heves (Un Caprice) [1837].

Bundan başka 1836-1837 arasında Revue des Deux Mondes’da romantizme karşı iğneleyici bir dille kaleme alınmış olan Lettres de Dupuis et Cotonet (Dupuis ve Cotonet’nin Mektupları) çıktı.

1838’de birçok uzun hikâye (Frederic et Bernerette [Frederic ve Bernerette]) ve şiirler (Fils du Titien [Tiziano’nun Oğlu) yayımladı.

Fakat daha yirmi sekiz yaşını doldurmadan, Musset ’nin büyük dönemi sona erdi.

Yirmi yaşındaki kadar rahat olmasa bile, çeşitli alanlarda yine de eser vermeye devam elti.

1838-1850 Arasında hikâyeler (Pierre et Camille [Pierre ile Camille], 1844; Le Secret de Javotte [Javotte’un Sırrı], 1844; Mimi Pinson, 1845), büyük hikâyeler (Croisilles, 1839), birkaç komedi (Louison, [1849]; Ummadık Taş Baş Yarar [On Ne Saurait penser a Tout], 1849; Carmosine; [1850]; Bettine [1851]; L’Habit Vert [Yeşil Elbise], Emile Augier ile), atasözlerine uygulanmış oyunlar (Bir Kapı ya Açık Durmalı ya Kapalı [il Faut qu’une Porte Soit Ouverte ou Fermeel], 1845), manzum hikâyeler (Silvia [1840]), hicivli bir diyalog (Dupont et Durand [Dupont ve Durand]), alman şairi Becker’in mısralarına karşılık olarak bir şarkı (Le Rhin Allemand Alman Ren’i], fantezili şiirler (Le Soiree Perdue [Yitirilmiş Bir Akşam], 1840; Apres une Lecture [Okumadan Sonra], 1842; Sur Trois Marches de Marbre Rose [Üç Pembe Mermer Basamak Üstüne], 1849), soneler, «impromptu»’lar yazdı.

Kendini aşırı derecede yıpratan ve yorgun düşen şair, vaktinden önce ihtiyarladı.

1847’de Bir Heves adlı oyunu ve sonraki yıllarda da eskiden yazmış olduğu piyesleri oynandı.

Halkın ilgisi, yazarın oynanmak için değil, okunmak için yazdığını söylemesine rağmen, dramatik bir değeri olduğunu gösterdi.

Bu piyeslerin şiir ve komedilerindeki birçok kahramanda olduğu gibi Musset de kendi kişiliğindeki ikiliğin ve çelişkilerin etkisindedir; hem şefkatli ve katı, hem tutkulu ve doğru görüşlü olan Musset bütün bu eğilimleri bağdaştıran anlatım yolunu şaşırtıcı bir ustalıkla bulur.

Musset hem acılarla büyük tutkuların, hem hafif fantezilerin şairidir.

Berrak dehası, romantizmle fransız klasik okulunun geleneksel niteliklerini bağdaştırmıştır.