Ali Nusret Kimdir,Hayatı | Yazar Biyografileri |
Ali Nusret Hayatı,Ali Nusret Biyografi,Ali Nusret Kimdir,(1874-1912)-Şair, yazar ve öğretmen.
Ali Nusret Hayatı
Osmanlı-Rus muhârebesinde Plevne’de şehit düşen Osman Şehabeddin’in oğlu, Servet-i Fünûn döneminin ünlü şairlerinden Cenab Şehabeddin’in küçük kardeşidir.
Yenişehir’de doğdu, ilk ve orta öğrenimini tamamladıktan sonra girdiği Mühendishâne-i Berr-i Hümâyûn’dan 1891 ‘de istihkâm teğmeni olarak mezun oldu.
1908 Meşrûtiyetinden sonra emekli oluncaya kadar çeşitli görevlerde bulundu ve bu devrede kaymakamlığa kadar yükseldi.
Aynı zamanda Mühendishâne’de Fransızca, kitâbet, tarih; bazı askerî okullar, Vefâ İdâdîsi, Dârülmuallimîn ve Mercan Sultânîsi’nde edebiyat öğretmenliği yaptı.
Öğretmenlik görevine emekli olduktan sonra da devam etti ve 1913’de veremden öldü.
Fâtih Câmii haziresine, Plevne kahramanı Gazi Osman Paşa’nın mezarının önüne gömülmüştür.
Kaynaklar, Ali Nusret’in Arap, Fars ve Fransız edebiyatlannı çok iyi bildiğine ve Türkçe’nin doğru kullanılması konusunda çok titiz olduğuna işâret ederler.
Sâmiha Ay verdi, babası İsmail Hakkı Bey’in dostlarından olan Ali Nusret’in Türkçe’nin doğru kullanılmasındaki titizliğine âit şu hâtırayı nakleder:
“İsmail Hakkı Bey, hasta yatmakta olan Ali Nusret’i alışılagelmiş ziyaretlerinden birinde, annesinin “Hakkı Bey oğlum” Nusret yatalı “haybahâsıl kaldık” demesi üzerine hastanın, adetâ öfke ile başını yastıktan kaldırıp: “Anne, anne… haybahâsıl değil “hâib ü hâsir, hâib ü hâsir” dediğini evinde anlatır.
Edebiyat öğretmeni Ali Nusret ümitsiz, biçâre, şaşkın anlamındaki “hâib ü hâsir” in halk ağzında galat kullanılışı olan “haybahâsıl’ı ağır hasta hâli ile düzeltecek bir hassasiyete sahiptir. ”
Eserleri: Ali Nusret, Servet-i Fünûn, Şûrâ-yı Ümmed v.s. gibi gazete ve mecmûlarda lisan, edebiyat ve tarihe âit yazılar neşretmiştir.
Şiirlerini tek şiir kitabı olan Şahâb’da toplamıştır (1306/ 1889).
Kitabın başına “birinci kısım” derse de, daha sonra devamını neşretmemiştir.
Buna istinâden İbnülemin Mahmud Kemâl İnal şiirle uğraşmaktan vazgeçmiş olabileceğini söyler.
(Son Asır Türk Şâirleri, s. 1264). 54 sahifelik bu küçük risâlede kuvvetli şiirlere rastlayanlayız.
Catulle Mendes’den tercüme ettiği Bir Sergüzeşt-i Hürün (1326/1911)in kapağında: “Rusya’da nihilist” denilen imahâiyyün fırka-i siyâsiyyesinin suver ve garâib-i teşkiliyyesi ile nazâriyât ve serâir-i ihtilâliyyesini havî dil-sûz ve mehic bir fırka-ı vatanperverânedir” notu bulunmaktadır.
Yayının “Muhterem kâriimize” başlıklı ön sözünde, 10 Temmuz 1324 (1908) ihtilâlinin kansız olması bakımından “nihilistlerle mukâyese imkânına işâret eder.
Dolayısıyla tercüme rastgele yapılmamıştır.
Makalât-ı Tarihiyye ve Edebiyye (1328-1912/1913) Ali Nusret’in en önemli eseridir.
Edebiyat mualliminin tarihe, edebiyata dâir yazılarını içine alan bu eserde Aydos Kal’ası’nın fethi, “Bir tiyatro zemini” başlığı ile, Kanûnî’nin vefâtı, Cem Sultan gibi bazı tarihî hâdiselerin üzerinde durulduktan sonra tarih ilmine dâir düşünceler açıklanır.
Edebiyat-ı Etfâl, Edebiyatta vatanperverlik, Tezyin-i lisân ve üslûb-ı beyân, şiir ve nesir güzelliği gibi yazılarda dil, edebiyat, şiir, nesir konusundaki görüşleri devrine göre önemli tesbitleri ihtiva etmektedir.
Alexandre Dumas Fils’den tercüme ettiği Muallim Mostel önce Tercemân-ı Hakikat gazetesinde yayınlanmış, daha sonra kitap olarak çıkmıştır (1311/ 1895-1896).
Kitabın sonunda ağabeyi Cenab Şehabeddin’in eser hakkında bir değerlendirmesi vardır.
Benefşe isimli bir risâlesi ile Çocuklar, Jozet ile Kustu gibi hikâyeleri de bulunan Ali Nusret’in vefatından sonra Mercan Sultânisi’ndeki talebeleri tarafından neşredilen bir Fâcia-i Vatanperverâne: Küçük (1329-1914) isimli kısa piyesi, 93 Rus Muharebesi’nde Plevne’nin güney yönünde geçen ve küçük bir çocuğun kahramanca macerasını dramatize eden bir eserdir.
Kapağındaki “tebdîlen tercüme ettiği” notundan, adapte olduğu anlaşılmaktadır.
Kaynak
(Bursalı Mehmed Tahir, Osmanlı Müellifleri, C.I.III. (İstanbul 1333-1342); İbnülemin Mah mud Kemâl İnal, Son Asır Türk Şâirleri, 12 cüz, (1930-1941).