Aristide Maillol | Biyografi |
Aristide Maillol Fransız heykeltıraşı (Banyulssur-Mer 1861 – 1944). önceleri kendini resme verdi, 1882’de burslu olarak Güzel Sanatlar Yüksek okuluna girdi.
Eserlerini Bağımsızlar salonunda (kuruluşu 1884) sergiledi.
1893’te Banyuls’de bir halı atelyesi kurdu; duvar kaplamalarına Kitap, Bahçe, Canı Sıkılan Prenses İçin Müzik gibi adlar veriyor, sadece saf yün kullanmaya dikkat ediyor ve çoğu bitkisel olan boyaları kendisi yapıyordu.
1894’te Brüksel’de tanıştığı Paul Gauguin’i örnek alarak seramikler ve heykeller yaptı.
Ağaçtan, pişmiş toprağa, sonra taşa ve bronza geçti. Kırk yaşında heykele başladı.
1905’te Maurice Deniş, onu gelmiş geçmiş en büyük heykeltıraşlar arasında sayıyordu.
Aristide Maillol, Marly-le-Roi’da sonradan ün kazanan atelyesini kurdu.
Dünyanın dört bir yanından gelen hayranları onu burada ziyaret ediyordu.
Fakat, Maillol, yaz mevsimini Banyuls’deki kır evi ile küçük çiftliğinde geçiriyordu.
Cep defterini krokilerle dolduruyor, çıplak modelle çalışıyordu.
Buna karşılık heykelleri birer kompozisyondur: bunların kabataslak şekillerini mukavvalara alır, hattâ bazen dergi ve gazete fotoğraflarından yararlanır, yaptığı figürlerde gerçeği kendi duygulanyla zenginleştirirdi.
Başlıca şaheserleri:
Leda (1900); Düşünce (1901, Perpignan belediye binası); Gece (1902); İstek (1904); Bisiklet Yarışçısı (1904); Zincire Vurulmuş Eylem (1906, Puget – Theniers’de Auguste Blanqui anıtı); Pomone (1907); Renoir’ın Büstü (1907); L’île – de – France (1910); Flora (1911); Cezanne’ın Anıtı (1911 -1916, 1925’te Tuileries bahçesine dikildi); Ceret ölüleri Anıtı (1922); Güvercinli Kadın (1924); Venüs (1924); Kolyeli Venüs (1924-1933); Saint-Germain-en-Laye’de Debussy Anıtı (1935); Üç Su Perisi (Î936-1938); Hava (Toulouse’da Mermoz anıtı, 1940); Armoni (1940-1944).
Aristide Maillol aynı zamanda kitaplar için resimler de yaptı.
Kont Kessle’in yardımlarıyla Monval kâğıthanesini kurdu; Vergilius’un Eclogae’sınl (Kır Deyişleri) [1927]; Verhaeren’in Belle Chair’ini (Güzel Ten) [1931]; Ovidius’un Sevme Sanatı’nı (Ars Amatoria) [1935]; Daphnis ve Chloâ‘ yi (1937); Verlaine’in Chansons pour Elle’ini (O’nun İçin Şarkılar) [1939]; Ronsard’ın Le Livre de Folastreries em (Şakraklıklar Kitabı) [1940] resimledi.
Yağlıboya ile de çalıştı.
1964’te en gözde modeli Dina Vierny’nin bağışladığı eserler takım halinde Tuileries bahçesine dikildi.