Asakiri Mansurei Muhammediye,Ordusu | Osmanlı Tarihi |

Asakiri mansurei muhammediye kim kurdu,Asakiri mansurei muhammediye özellikleri,Asakiri mansurei muhammediye anlamı,Asakiri mansurei muhammediye ne zaman kuruldu,Asakiri mansurei muhammediye yerine ne kuruldu,
sakiri mansurei muhammediye ne zaman kaldırıldı,Asakiri Mansurei Muhammediye Nedir

Mahmut II’nin Yeniçeri Ocağı’nın kaldırdıktan (16 Haziran 1826) üç gün sonra yayınladığı fermanla kurduğu ordu.

Asakiri Mansurei Muhammediye Ordusu

Komutanlığına serasker unvanıyla Ağa Hüseyin Paşa’nın getirildiği Asakiri Mansurei Muhammediye’ye, Beyazıt’taki Eski Saray karargâh olarak verildi ve 7 Temmuz 1826’da çıkarılan özel kanunnameyle, 12 000 kişilik olması düşünülen ordu, 1 256’şar kişiden oluşan ve “tertip” denilen sekiz birliğe ayrılarak, her “tertip”in komutanlığına bir binbaşı getirildi.

Bu 8 birlikten 2’si sırayla İstanbul’un güvenliğini sağlamakla görevlendirildi; 6’sı da Davutpaşa, Rami ve Üsküdar kışlalarına yerleştirildi.

Gönüllü yöntemiyle 15-30 yaşları arasındakilerin alındığı orduya girenler, 12 yıl geçmeden ayrılamıyor ve aylık alıyorlardı.

Sol ve sağ kolağası adını alan iki subay, bir kâtip, bir sancaktar, her bölüğe ‘yüzbaşı’ ve ‘mülazim’lerden ayrı olarak bir ‘başçavuş’ ve bir ‘bölük emini’ atanmıştı.

Her alayda ‘miralay’ yardımcısı bir ‘kaymakam’ bulunurdu.

İki alay bir ‘mirliva’nın ve üç alay bir ‘ferik’in komutası altındaydı.

Miralayın üstü subaylara ‘paşa’ denirdi.

Asakir-i Mansure-i Muhammediye’nin en büyük komutanı ‘müşir’di.

Asakiri Mansurei Muhammediye, modern bir ordu sayılamazsa da, 1828-29 Rus Savaşı’nda yenilmesine karşın, bir savaş gücü olarak Yeniçerilerden üstün olduğunu kanıtlamış, Mahmut II döneminin son yıllarında asker sayısı 118 400’ü bulmuş, 1843’ten sonra Asakiri Nizamiye adıyla anılmaya başlanmıştır.