Aton Tanrısı,Hikayesi,Efsanesi | Mısır Mitolojisi |

Aton dini özellikleri, Aton Tanrısı Efsanesi, Aton Tanrısı Hikayesi,Aton Tanrısı ATON veya ATUM, Heliopolis’te tapınılan eski Mısır tanrısı.

Aton Tanrısı Hikayesi,Efsanesi

Amenofis IV Akhenaton’un dini sapkınlığı sayesinde ün kazandı.

Amenofis, onu en yüce yaratıcı, tapınılacak tek varlık payesine yükseltti.

Aton, aslında Mısır edebiyatında «Piramitler metinlerinden beri sözü edilen, ama ancak XVIII. sülâleden sonra büyük bir ün kazanan güneş küresi’dir.

Tutmes IV, daha sonra da Amenofis III ona açıkça tapındılar.

Amenofis III, kayıklarından birine, bir askeri birliğine ve Nubiye’de kurduğu bir şehre (Gem-Aton [Kava]) Aton’un adını verdi.

Amenofis IV Akhenaton saltanatının başlangıcında Aton’u şahin başlı bir tanrı (Berlin’deki kabartma) olarak, kısa bir süre sonra da, alt kısmından yayılan ışınlar el biçiminde sona eren yüksek kabartma bir küre olarak temsil ettirdi.

Bu eller kralla eşine (Akhenaton-Nefertiti) bir hayat sembolü (Ankh) sunuyor, böylece Aton’un mutlak etkisini ve bütün hayati güçlerin tek dağıtıcısı olduğunu ifade ediyordu.

Amama devrinden önce üzerinde daire biçimi şekiller bulunan tapınaklar yapılmamıştı.

Kral, Aton adına beş tapınak yaptırdı.

Ama bu tapmaklarda hiç bir heykel, hattâ, kralın kısmen etkisi altında kaldığı sanılan Heliopolis (Güneşkent) tanrı biliminde Güneş’e adanmış bir sembol olan dikili taş (obelisk) bile yoktu.

Aton’a tapınma, Eskiçağın başındaki tek tanrıcılığın en güzel örneklerindendir.

Aton, Mısırlılarca yaratıcı bir ruhtu.

Maddi evrenin ilk unsurları olan Shu ve Tefnet’i yarattığına inanılırdı; III. hanedandan itibaren Güneş tanrısı Ra (Re) ile bir sayılmıştır,