Selçuk Ayasuluk Tepesi,Efes Ayasuluk Tepesi Ayasuluk Tepesi,Ege bölümünde Küçük Menderes ırmağının ağzından 9 km içeride bulunan Efes şehrinin ilk kurulduğu yere Ortaçağdan beri verilen ad. Şimdiki Selçuk.
Efes Ayasuluk Tepesi Ayasuluk Tepesi,Ege bölümünde Küçük Menderes ırmağının ağzından 9 km içeride bulunan Efes şehrinin ilk kurulduğu yere Ortaçağdan beri verilen ad.
Küçük Menderes’in alüvyonları, ırfnağın döküldüğü az derin denizi doldurunca Efes şehri burayı bırakarak, güneybatıda şimdiki şehir kalıntılarının bulunduğu yere taşındı.
Bununla beraber ırmağın alüvyonları Efes’in yeni yerini de deniz kıyısından uzak bırakmış ve sonunda şehir sönükleşmiştir.
Ortaçağ başlarında, bizans hâkimiyeti altında eski Efes’in yerinde kurulan bir başka şehir gelişti.
Bizanslıların buraya verdikleri ad (burada gömülmüş olan havari Joannes’in sanı olan Theologos’tan) Ayios Theologos’dur (Tanrı ile konuşan aziz).
Italyanlar bu adı Altoluogo «yüksek yer» biçimine çevirdiler.
Türkçedeki Ayasuluk da bundan türemiştir.
Eski Efes’in yerini almış olan şehir, M.ö. VI. yy. da deniz kıyısında yükselen bir tepeye yerleşmişti.
XIV. yy. ortasında (1353) burası Aydınoğullarına geçti ve havari Joannes’in adını taşıyan kilise camiye çevrildi.
Bu mâbet, ilkçağın ünlü Diana (Artemis) tapınağının yerinde yapılmıştı.
Ortaçağda şehir Venedik ve Cenovalılarla sürekli ticaret yapıyordu.
Adı geçen devletlerin konsolosları burada otururlardı.
Şehir ilk olarak XIV. yy. sonlarında Bayezid I (Yıldırım) tarafından, Timur’dan sonra da Mehmed I (Çelebi) tarafından Osmanlı devletine katıldı.
Aydın sancağına bir kaza merkezi oldu; zamanla İzmir’in ve Kuşadası’nın gelişmesiyle sönükleşti, bataklıklar arasında küçük bir köy haline geldi.
Cumhuriyetin kurulmasından sonra bataklıkların kurutulması, düzgün yollar yapılması ve turizmin gelişmesiyle yeniden önem kazandı.
Bugün burada Selçuk ilçe merkezi (10 277 nüf.) vardır.
Efes ve Meryem ana çok ziyaret edilen iki önemli turistik bölgedir.
