Bal Arıları,Özellikleri | Ansiklopedik Bilgi |

Bal arıları ne kadar yaşar,Bal arılarının özellikleri,Bal arıları ile ilgili bilgiler,Bal Arıları Bal arısının hazırladığı petekler çift yüzlüdür ve her iki yüzünde yüzlerce göz ya da odacık bulunur.

Çok ince balmumundan yapılan petek gözleri düzgün altıgenler biçimindedir.

Arıcılar, kovandan kolayca çıkarabilmek için petekleri tahta çerçevelerin arasına yerleştirirler.

Bal Arılarının Özellikleri

Bal arıları peteklerin içini rasgele değil belli bir düzene göre doldurur.

Peteğin tepesinde bir yay oluşturarak iki kenarda yarıya kadar inen gözler bal doldurmak için ayrılmıştır.

Bu bal gözlerinin altındaki birkaç sıra petek gözüne çiçektozu topakları yerleştirilir.

Peteğin orta ve alt bölümlerindeki gözlere ise anaarı yumurtalannı bırakır.

Büyük bir an kolonisinde 60 bin kadar işçi an vardır ve bunların hepsi dişidir.

Bu işçi anların iğnesinin ucu olta iğnesi gibi kıvrıktır. Bu yüzden saplandığı yerde kalır ve bir kez sokan balansı iğnesini yitirdiği için ölür.

İşçi arılardan daha iri yapılı ve kocaman gözlü olan erkek arılann tek görevi, sürü oluşturma (oğul verme) zamanında genç anaanyı döllemektir.

Yaz sonunda bu görevini yerine getiren erkek arılar işçi anlar tarafından kovandan atılır ve işçi anlann bakımıyla yaşamaya alışkın oldukları için çok geçmeden açlıktan ölürler.

Koloninin bütün yükünü taşıyan işçi anlar yazın o kadar çok çalışırlar ki ancak altı hafta kadar yaşayabilirler.

Ama yaz sonunda yumurtalardan çok sayıda işçi an çıkar ve bütün kış yaşayan bu işçiler koloninin bakımını üstlenir.

Bir işçi arı erişkin duruma gelip petekteki gözünden dışarı çıktığı anda kovanda onu bekleyen pek çok iş vardır.

Üç hafta boyunca petek gözlerinin bakımını ve temizliğini üstlenir.

Ardından anaarının bıraktığı yumurtalardan yeni çıkan larvaların beslenmesine yardımcı olur.

Daha sonra balmumu üretmeye başlar ve bununla yeni petek gözleri hazırlar.

Üçüncü haftanın sonunda ilk kez kovandan dışan çıkarak çiçektozu ve balözü toplamaya yollanır.

Fakat kovandaki işlerini, örneğin kanatlannı yelpaze gibi sallayarak kovanı serinletme görevini de aksatmaması gerekir.

Anlar arasında yalnızca kovanda ya da yalnızca dışarıda çalışan işçi ayrımı yoktur; ne iş yapılacaksa bütün işçiler görevlendirilebilir.

İşçi arı bol balözü toplayabileceği bir yer, sözgelimi bir yonca tarlası bulduğunda taşıyabileceği kadar balozunu bal kursağına doldurur ve kovana döndüğünde  diğer işçilere bu kaynağın yerini bildirir.

Bu iletişim için iki ayn dans geliştirmişlerdir. “Çember dansı”nda işçi arı peteğin üstünde önce bir yöne, sonra  diğer yöne koşarak küçük bir çember çizer.

Bu gösteri, besin kaynağının kovandan en fazla 45 metre uzaklıkta olduğu anlamına gelir.

Kaynağın bulunduğu yer 90 metreden daha uzaksa, işçi an bu kez karın bölümünü sallayarak peteğin üstünde sekiz çizecek biçimde uçar.

İşçi arının bu “kuyruk sallama dansı”nı  diğer işçi anlar büyük bir dikkatle izler ve sekiz çizerken hangi yöne doğru uçtuğuna, karnını kaç kez salladığına bakarak besin kaynağının yerini ve uzaklığını saptarlar.