Bartolome Esteban Murillo Kimdir,Hayatı | Ressamlar |
Bartolome Esteban Murillo Kimdir,İspanyol ressamı (Sevilla 1618-1682).
Juan del Castillo’nun öğrencisiydi. Sevilla’da çalıştı, ancak bir defa Madrid’e gitti (1658).
Bartolome Esteban Murillo Hayatı
Francisco de Zurbaran ile birlikte, İspanya’da barok çağının en büyük dini ressamı kabul edilir; incelik Ye güzelliğin anlatımına öbür İspanyol ressamlarmdan daha çok önem verdi.
Sevilla kiliselerinin, manastırlarının, ve özellikle fransisken rahiplerinin 1645’ten ölümüne kadar çok başvurdukları ressamdı.
Eserleri, Fransızların akınları ve 1836’da tarikat mal ve mülklerine el konulması dolayısıyla toplu bir şekilde saklanamamıştır.
Murillo, ilk eserlerini aşağı yukarı 1640’ta yapmaya başladı (Sevilla’da başpiskoposluk sarayındaki resimler).
1645’te Fransiskenlerin Casa Grande’si için yaptığı kahverengi tonlardaki resimlerinde üslûbu daha bir açıklık kazandı.
Bunlar arasında Alçalalı San Diego (Madrid akademisi), Meleklerin Mutfağı (Louvre, Paris; 1646) ve Azize Clara’nın ölümü (Dresden) sayılabilir.
1650-1660 Arasında Sevilla katedrali için yaptığı resimlerde daha açık ve daha duru renkler kullandı (Aziz isidoro, Aziz Leandro ve Aziz Antonius’un Hayali).
Murillo’nun hava etkilerine duyduğu ilgi (o zamanın yazarları buna «bulanık üslûp» adını verirlerdi) herhalde 1658’de Madrid yolculuğuyla ve Diego Rodriguez de Silva y Velazquez’in son resimlerini iyice tanımasıyla daha da arttı.
Bu üslûptaki şaheserleri arasında Meryem’in Doğuşu (Louvre), Prado müzesindeki (Madrid) tablolar, Bir Roma Soylusunun Düşü ve Bir Roma Soylusunun Papa Liberius’u Ziyareti (son iki resim 1665’te Santa Maria la Blanca kilisesi için yapılmıştır) sayılabilir.
Murillo, 1660’ta Sevilla’da başka ressamlarla birlikte bir resim akademisi kurdu.
1665-1670 Arasında Kapüsen rahipleri için yaptığı büyük diziyi tamamladı.
Bu resimlerde (Azize Justa ile Azize Rufina; Aziz Francesco Haçın Altında, Aziz Felix ile Meryem; İsa’nın Doğuşu v.b., hepsi Sevilla müzesindedir) tekniğin incelik ve güzelliği özellikle dikkati çeker.
1667-1668 Yıllarında Sevilla katedralinin papazlar meclis binası için resimler ve 1670-1674 arasında da Hospital de la Caridad için ünlü dizisini (Hastaya Bakan Macaristan’lı Azize Erzsebet, Suların Mucizesi v.b.) yaptı. 1681’de Cadiz’deki Kapüsen manastırına resim yapmak üzere çağırıldı.
Eserlerinin başlıca özellikleri, dine yumuşak ye insanca bir anlam vermesi, gerçekçilik, renklerin açıklığı ve duruluğu, düzenlemedeki zerafettir.
Dinî portre ressamı olarak, Murillo’nun İspanyol barok çağındaki yeri, Rönesans’ta Raffaellonun kazandığı yer kadar önemlidir.
Bu özellik, Murillo’nun Meryem ve Çocuk İsa’yı (örnekleri Prado müzesinde, Pitti sarayında [Floransa], Dresden’de, Wantage koleksiyonunda [Londra], Dulwich’te, Corsini galerisinde [Roma] ve çeşitli yerlerde bulunur) canlandırdığı resimlerde göze çarpar.
Büyük ustalığı, Meryem’in günahsızlığını tasvir ettiği tablolarda belirir (örnekleri: Prado; Sevilla; Louvre; Kansas City’de ve Leningrad’daki Ermitaj’dadır).
Kompozisyonları bakımından, ayrı bir yer verilmesi gereken eserleri: Mısır’a Kaçış (Cenova); Meryem’in Nişanlanması (Waliace koleksiyonu, Londra); Mısır’a Kaçış ve Aziz Antonius (Leningrad), Müsrif Oğul (Beit koleksiyonu, Londra; National gallery, Washington) ve Kutsal Aile (Prado; National gallery, Londra; Devonshire dükü koleksiyonu, Chatsworth).
Murillo, günlük yaşayış ressamı olarak ününü, meyve yiyen ve oyun oynayan Sevilla’lı yoksul çocukları büyük bir sevimlilikle canlandırdığı tablolarına (Münih, Köln, Dulwich v.b.) borçludur; aynı sevimlilik Çocuk İsa ile Çocuk Aziz Juhanna’yı tasvir ettiği tablolarında da görülür.
Penceredeki Kadınlar, Washington’daki National gallery’dedir.
Murillo, ünü ülkesinin dışında da yayılan ilk İspanyol sanatçısıdır.