Carl Maria Von Weber Kimdir,Hayatı | Besteci Biyografileri |

Carl Maria Von Weber Kimdir,Alman bestecisi (Butin 1786 – Londra 1826).

Carl Maria Von Weber Hayatı

İlk alman dramatik romantizminin en tipik temsilcilerinden biridir Eskiden subay olan ve tiyatro işletmeciliğiyle uğraşan babasının göçebe hayatı yüzünden müzik öğrenimine sık sık ara vermek zorunda kaldı.

1797’de Salzburg’da Michael Haydn’ın, Viyana ve Münih’te Valesi ve Kalcher’in öğrencisi oldu.

Daha o sıralar piyanocu olarak adını duyurmaya başladı ve on üç yaşından itibaren piyano için altı Fuguettes bir missa, bir operakomik (Aşkın ve Şarabın Gücü) [kayboldu] besteledi.

Plastik sanatlara (litografi), edebiyata (bir roman), Eleştiride de istidadı vardı, ama müziği bunların üstünde tuttu.

On dörtle on yedi yaş arasında dramatik eserler yazdı: Ormanların Kızı (1800, yayımlanmadı), Peter Schmoll ve Komşuları (1803).

1804’te, o sırada ustası olan rahip Vogler, Breslau tiyatrosunda orkestra şefi olmasını sağladı.

Napolyon istilâsı yüzünden Stuttgart’a gitti, ama parasını hesapsız harcadığı için buradan kovuldu: Ormanların Kızı librettosunun yeni bir düzenlemesi olan Silvana’nın (1810) partisyonunu Stuttgart’ta tamamlamıştı.

1811’de bir perdelik operasi Ebu-Hasan’ı yazdı, Prag’da alman tiyatro orkestrasını yönetti ve bir opera şarkıcısıyla evlendi.

Berlin’de Napolyon’a karşı koyan şairlerle dostluk kurdu ve Savaş Şarkılarını besteledi.

1816’da Yeni Dresden tiyatrosunun yönetmenliğine getirildi; İtalyan operasını savunanlara karşı, birer tipik alman operası olan Der Freischütz (1821) ile Euryanthe’yi (1823) besteledi ve bu iki opera ile meslek hayatının en yüksek noktasına ulaştı.

Uvertürleri (Jubel – Ouvertüre), romantik parçaları (Valse Davet), yeni operası (Preziosa), Londra’da Covent Garden’de kendi yönetiminde icra edilen Oberon (1826) büyük bir ilgiyle karşılandı.

Weber, orkestrayı drama göre yoğurmayı bilen bir sanatçıdır; tınıların şiirsel, çalgıların çekici gücünden yararlandığı müziğinde zaman zaman leitmotiv’ler kullanır.

Melodileri lied çerçevesini aşarak drama yönelir (Savaş Şarkıları, Kılıç Şarkısı, Lützow’un Avı).

İki senfonisi, yedi kantat’ı, üç missa’sı ısmarlama eserleridir.

Oda müziği türünde birçok eser verdi (konçertino, iki konçerto.

Çeşitli Tema, beşli, ikili, .üçlü, dörtlü). Virtüöz piyanocu olan Weber’in ayrıca sayısız piyano parçası vardır; orkestra anlayışına göre yazılan bu eserlerde, büyük aralıklı plake akortlar ve geniş atlamalarla nitelenen kişisel bir üslup görülür (dört sonat, Konzentstück, konçertolar).

Serbest parçalarda Weber virtüözlüğün bütün imkânlarını dener (Parlak Rondo, Momento Capriccioso, Büyük Polonez ve Berlioz’un orkestraladığı meşhur Dansa Davet).

Klasik biçime uymak için kendini zorlayan romantik yaradılışlı Weber, Rossini’ye karşı alman operasmı savunarak Wagner’e yol hazırlamıştır.