Çift Çenekli Bitkiler,Özellikleri | Ansiklopedik Bilgi |

Çift çenekli bitkiler örnek,Çift çenekli bitkilerde öz bölgesi var mı,Çift çenekli bitkiler nelerdir,Tek çenekli ile çift çenekli bitkiler arasındaki farklar,Çift çenekli bitki gövdesi,Çift Çenekli Bitkiler,Birçeneklilerden daha çok sayıda ve daha çeşitli olan Çift çenekliler, çiçekleri genellikle 5’li, ender olarak 2’li, 4’lü ya da bir düzleme göre bakışımlı olan (zigomorf), fakat hiçbiri 3’lü bakışım göstermeyen bitkilerdir.

 Çift Çenekli Bitkiler Özellikleri

Eksenli organlarında (gövde, kök ve dallar), bir tek birincil odunsoymuk damar demeti bulunur ve odun, soymuğu çevrelemez.

Çok yıllık türlerde, sürekli büyütken tabakaların işe karışma*sıyla, tipik ikincil oluşumlar ortaya çıkar.

Ağaçlarda odun ve mantarı üreten bu tabakalardır.

Genellikle üzerinde dallanmış damarlar bulunan ve ayası hemen hemen yatay duran yaprakların, alt ve üst yüzleri görünüş ve yapı bakımından farklıdır; yaprak kını genellikle körelmiştir.

Bu birine yaklaştırır ve böylece hayvanın bedeni bütünüyle ya da kısmen çenetlerin içinde kapalı kalır.

Bunun dışında ikiçenetlilerin başları da yoktur: yalnızca 4 palple çevrili bir ağza rastlanır;  diğer sınıflardakinin tersine, ağızda ne çene ne de dişlidil bulunur.

İkiçenetliler aynı zamanda yassı solungaçlıdır, yani örtenekleriyle (kavkının ikinci katı) beden kütleleri arasında yapraksı, yassı solungaçları vardır; solungaçlar üzerindeki çok küçük kirpikler durmaksızın titreşerek suyu hareket ettirir.

Ayrıca, ikiçenetlilerin karın kesiminde “balta ağzı” biçiminde bir ayak bulunur: hayvan bazen bu ayak yardımıyla sürünür.

Bazı ender türler (kabuklukeşiş) çenetlerini oynatarak yüzer ve örteneğin kenarında görme organları yer alır.

Çift çenetlilerin çoğu, ya ayağın dibinden salgılanan ve blsüs adı verilen iplikçiklerle (midye), ya da çenetlerinden çukur olanıyla (bu durumda düz olan  diğer çenet kabuk görevi yapar; örneğin İstiridye) kayaçlara tutunur.

Fosil ikiçenetlilerden rüdisf’lerin çenetlerinden biri boynuzu andıran bir boru oluşturacak biçimde bakışımsızdır.

Çamura gömülü yaşayan türlerde ya su dolaşımını sağlayan sifonlar bulunur (deniz çayırları) ya da kavkılarının genel görünümü boru biçiminde olur (denizçakısı), ikiçenetlilerden bazıları (Pholas) kayaçları, bazılarıysa (taretler) yüzen odunları oyarak içine yerleşirler.

İkiçenetlilerin bazı türleriyse (Dreissena, tatlısu midyesi) tatlısuda yaşar, insanlar yemek için midye, istiridye. süslemede yararlanmak için incili türleri yetiştirirse de, denizdeki tesislerde keresteleri delen taretlerle mücadele ederler.

İkiçenetlilerin yerbilimsel önemleri büyüktür: bunların kimileri yerbilimsel oluşumlarda (Grande-Chartreusedeki rüdistler, mercan kayalıkları, Gryhaea, Alectryo nia, Congeria vb. cinslerin oluşturduğu çeşitli kireçli oluşumlar) yapıcı, bazılarıysa yıkıcı (Pholas) rol oynar.

İstiridyelerse asıltı halindeki killerin çökelmesini kolaylaştırdıklarından haliçlerin çamurla dolmasını hızlandırırlar.

Hiçbir hayvan öbeği Çift çenetliler kadar çeşitli ve çelişkili alt bölümlere ayrılmaz.

Yalnızca fosil bilim, evrim sırasında menteşedeki dişlerin azalmasını, bakışımsızlığın ortaya çıkışını, solunum sistemindeki ilerlemeyi ve çeşitli uyarlanmaları (sifonlar, kapatıcı kaslardan birinin yok oluşu vb.) ortaya koyarak bu hayvanların evrimini belirleme olanağı vermektedir.