Cizvit Tarikatı | Ansiklopedik Bilgi |
Cizvit tarikatı amacı nedir,Cizvit tarikatı kurucusu,Cizvit tarikatı ne demek,Cizvit Tarikatı Nedir,Yönetmeliğe göre cizvitler, tarikata bağlı rahiplerdir; yoksulluk, bekâret ve itaat vaatlerinden gayrı, papaya bağlılık andı içerler.
Tarikata girmek için hazırlık devresi iki yıl sürer.
Daha sonra cizvit rahibi veya yardımcı rahip olarak birinci derece andını içerler, öğrenim süresi sonunda papaz olmak isteyen rahip yardımcıları dini ve dünyevi Öğrenime devam eder, ancak uzun yıllar sonra papazlık rütbesini alarak resmen ant içerler.
Yardımcı rahipler, ruhanî yardımcı olabilir, öğrenim devresi sonunda papaz olan rahiplerin yüklendiği hemen bütün ödevler, rahip yardımcılarına verilebilir.
Tarikatın teşkilâtı sıkı bir hiyerarşiye ve çok kesin itaate dayanır.
Âmirlerinin elinde cizvit «yaşlı bir adamın elindeki değnek» gibidir.
Tarikatın başında bir lider bulunur.
Tarikat bölgelere ayrılır. Taşra liderleri ile her bölgeden rektörlerin (bölge manastırları yöneticileri) seçtiği iki üye ile tarikatın en eski üyelerinden kurulu bir heyet, büyük lideri seçerler.
Aziz ignagio öldüğünde, mensuplarının sayısı bini bulan tarikat, Avrupa’da önemli bir rol oynadı.
XVI. yy.da Trento konsiline katılan cizvitler, karşı reform hareketini de teşkilâtlandırdılar ve dünyanın her yanına misyonerler gönderdiler.
Misyon hareketinin öncüsü Hindistan’a ve Japonya’ya gönderilen Aziz François Xavier oldu.
Cizvitlerin faaliyeti değişik alanlara yayıldı: Hıristiyanlığı yayma, din sapkınlarıyla savaş, vaiz verme, günah çıkarma dileklerinin kabulü (cizvîtler, özellikle Fransa ve Ispanya’da katolik kralları ve soyluların din ve ahlâk öğretmenleri oldular), her derecede eğitim ve öğretimle uğraşmak gibi… 1552’de Roma’da kurulan Germanya koleji, 1549’da açılan İnsbruck üniversitesi, Fransa’da
XVII.yy.da sayıları artan orta eğitim kolejleri ve kurumlan hep cizvitlerin eseridir.
Lainez ve Salmeron gibi ilâhiyatçılar XVI. yy.da çok etkili oldular.
XVII. yy.da Jansenius’çuluk’a şiddetle karşı çıktılar.
Siyasi etkileri hükümetlerce iyi karşılanmadı.
Çin ve Amerika’daki faaliyetleri, Paraguay’da kurdukları dinî teşkilât şiddetli tenkitlere yol açtı.
XVIII. yy.da cizvitlik aşırı saldırılara uğradı, 1759‘da Portekiz’den; parlamento üyeleri ve felsefecilerle giriştiği mücadele sonunda 1764’te de Fransa’dan, İspanya’dan, iki Sicilya krallığından v.b.den çıkarıldılar.
Papa Clemens XIV, Cizvit tarikatını 1773’te ilga edince, kaçak cizvitlerden bir kısmı Prusya kralı Friedrich II ile Rusya imparatoriçesi Katerina’nın yanına sığındılar.
Fransa’da ihtilâlden sonra bazı papaların gizli desteğiyle Paccanarİci’ler ve Pires de la Foi (İnanç babaları) adıyla yeniden teşkilâtlandılar.
Papa Pius VII, 7 ağustos 1814 kararnamesiyle Cizvit tarikatını yeniden kurdu, bütün hak ve imtiyazları geri verdi.
Bu tarihten sonra cizvitler misyonlarda, katolik veya protestan ülkelerinde eski etkilerinin bir kısmını yeniden elde ettiler.
Bunun’a beraber zaman zaman aleyhlerinde tedbirler de alındığı oldu.
Mesela 1820’de Rusya’da, 1828’de Martignac hükümeti sırasında Fransa’da, 1901’de gene Fransa’da Kurumlar kanunu, 1847’de İsviçre’de Sonderbund mücadelesi, 1872’de Almanya’da Kulturkampf (kültür mücadelesinin başlangıcı) gibi radikal tedbirlerle karşılaştılar.
Bugün sayıları 17 000’e yakındır.
Cizvit tarikatı kültür alanında önemli kişiler yetiştirdi, ilâhiyatçı olarak Bellarmin, Suarez, Molina; vaiz olarak Bourdaloue, Ravignan v.b’.; bilgin olarak Secchi; arkeolog olarak De la Croix, Delattre.
Cizvit tarikatının dinde, sosyal alanda, siyasette önemli rolleri oldu.
Hıristiyan âleminde hiç bir tarikat Cizvit tarikatı kadar saldırıya uğramadı, bu tarikat kadar da savunulmadı.
Tarihî ve pedagojik etkisi inkâr edilemez.