Edouard Manet Kimdir,Hayatı | Ressam Biyografileri |
Edouard Manet Kimdir,(Paris 1832-1883) Fransız ressamı ve gravürcüsü.Denizciliğe heves etti, bir gemide miço olarak Brezilya’ya gitti (1850).
Edouard Manet Hayatı
Dönüşünde Thomas Couture’ün atelyesine girdi, 1856’da oradan ayrıldı; Louvre’da kopyalar yaptı. İtalya’yı, Almanya’yı, Hollanda’yı dolaştı.
İlk tabloları Absent (Kopenhag), Kirazlı Çocuk (Gülbenkyan vakfı) ve İspanyol sanatı havasında pitoresk figürlerdir (Köpekti Çocuk).
Salon’da (Louvre) sergilediği eserleriyle (M. ve Mme Manet’nin Portresi [Rouart koleksiyonu] ve Guitarrero [W. Osborn koleksiyonu, New York]) mansiyon kazandı.
Bundan sonra Martinet galerisinde sergilediği on üç tablo (Lola de Valence [Louvre], Tuileries’de Konser [Tate gallery] v.b.), düzenlerindeki sertlikle tenkitçilerin ve halkın öfkesini çekerken, henüz tanınmayan Monet, Renoir, cezanne, Pissarro gibi genç ressamlar Manet’yi okullarının öncüsü saydılar.
1862’de Çayırda öğle Yemeği, Louvre salonuna kabul edilmedi, ama Reddedilenler salonunda sergilendi ve Manet’nin, bir skandal ressamı olarak şöhrete ulaşmasını sağladı.
Sonradan, Manet’nin önemli bir portresini (Louvre) yaptığı Emile Zola bu olayı Eser (L’Oeuvre) adlı romanında ele aldı (Zola’nın Manet tarafından yapılan portresi önemlidir).
Baudelaire de ressamdan yana çıktı.
1865’te Olympia adlı tablosu, Salon’da daha da büyük bir rezalet çıkmasına yol açtı ve 1866’da, modeli gene Victorine Meurand olan Fifre (Louvre) adlı tablosu Salonca alınmadı.
1867’de, Milletlerarası sergiye kabul edilmeyince, Alma köprüsünde açtığı özel sergiyle herkesi çileden çıkardı.
Aralarında Meksika İmparatoru Maximilin’ın İdamı da (Mannheim) bulunan, çağdaş hayattan sahneleri o sırada çizdi.
1868’de onu savunmakta olan yazar ve sanat tenkitçisi Theodore Duret’nin pDrtresini yaptı (Pelit Palais, Paris). Bu tarihte paletindeki renkler açılmaya ve aydmlanmaya başladı.
1869’da yaptığı, Atelyede Yemek (Münih) ve Balkon (Louvre) bu gelişmeyi yansıtır.
Ressam, önce hayranı, sonra da baldızı olan Berthe Morisot’nun derin ifadeli birçok portresini yaptı.
1870’te, fek öğrencisi olan Eva Gonzales’in bir portresini (Tate gallery) sergiledi ve Manş kıyılarından manzaralar çizdi (Boulogne Limanında Ay Igığı, Louvre).
İkinci imparatorluğun bu son yıllarında, genç sanatçılar Guerbois kahvesinde onun çevresinde toplandılar. Başarılar dönemi 1870 Savaşından sonra geldi.
1872’de Durand-Ruel’in desteğini kazandı; 1873’te Salon’da bir zafer olarak karşılanan Bira Bardağı ile (Philadelphia) ressamın değeri kabul edildi.
İzlenimci gençlerin gösterilerine katılmaksızın Claude Monet ile dost oldu, onun sandalda bir resmini yaptı (Münih), sonra açık havada çalıştı.
Argenteuil (Tournai), Limonlukta (Berlin).
Dostlarının portrelerini çizmeye de devam etti: Mallarme (Louvre), Aktör Faure Hamlet Rolünde (Essen) ve bakan Grevy’yi sanatçıya Legion d’honneur nişanını vermek zorunda bırakan Antonin Proust.
Bu devrede, günlük hayattan sahneler de çizdi: Nana (Hamburg), Garson Kız (Courtauld koleksiyonu), Folies-Bergere Barı (Courtauld koleksiyonu).
İlerleyici bir felce tutulunca, daha az yorucu olan pastel tekniğini tercih etti ve çıplaklar, genç kadın figürleri yaptı (Çıplak Göğüslü Sarışın. Louvre).
Çok çeşitli eserleri arasında serbest bir tarzda ve parlak renklerle yapılmış natürmortlar (Vazodaki Şakayıklar, Louvre), desenler, keskin hayal gücüyle işlenmiş gravürler de yer alır.
Çoğu zaman klasiklerden ilham almakla birlikte (Çayırda öğle Yemeği, Raffaello’nun eserinden alınmış bir gravüre göre yapılmıştır).
Manet’nin eseri, açık ve düz renkleri, fırçasının keskinliği ve çağdaş dünyaya bakışındaki cüretle, resim sanatında bir çığır açtı.
Günümüzde, çağdaş sanatın öncülerinden sayılır.