Hamile Kedi Bakımı

Hamile sokak kedisi bakımı,Hamilelikte kedi bakımı,Hamile kedilerin bakımı,Evde hamile kedi bakımı,Hamile Kedi Bakımı,Kısırlaştırılmayan dişi yavrular, daha bir yaşını tamamlamadan cinsel erginliğe ulaşır ve ilk kızgınlığa gelirler.

Bu durumdaki bir kedi durmadan bağırır, dışarı kaçarak kendisine bir eş bulabilmek için yeri – göğü inletir.

Huzursuz bir halde yuvarlanır, durur.

Hamile Kedilerin Bakımı

Çiftleşen hayvanın bu huysuzluğu geçer.

Çiftleşemeyen kedi, birkaç gün sonra sükunete erer, fakat aradan kısa bir zaman geçince yeniden aynı duruma gelir ve bu hal bütün yıl devam eder.

Dişilerin kızgınlık devrelerinde, onun bağırmasını duyan bütün çevre kedileri damlarda, duvar üstlerinde, ağaç tepelerinde aşk uğruna hayli çetin kavgalara, kahramanlık gösterilerine girişirler.

Eğer cins bir kedimiz varsa ve onun olur olmaz sokak kedileriyle çiftleşmesini istemiyorsak, ona layık bir eş buluncaya kadar sıkı bir göz hapsinde veya bir kafeste kapalı tutmamız gerekir.

Birkaç çiftleşme, dişinin döllenmesini sağlar.

Kedinin gebeliği de köpeklerdeki gibi dokuz hafta sürer, îlk dört hafta içinde hayvanın bakımına herhangi bir değişikliğe lüzum yoktur.

Bundan sonraki günlerde ona bir miktar süt ve bolca su vermek, yiyeceğine biraz balıkyağı ve pek az da kemik unu katmak faydalıdır.

Gebeliğin son haftasında süt bezleri genişler ve memeler şişer.

Bundan sonra da onun rahatça yavrulaması için uygun ve sakin bir köşede 60X60 cm. genişliğinde bir yuva hazırlanır.

Dişinin iştahı yerinde ve genel durumu normal görünüşte ise doğumun birkaç gün gecikmesinden telâş edilmemelidir.

Fakat hasta görünüşlü bir hayvanın doğurmasındaki gecikme, bir veterinerin yardımını gerektirecek önemli bir sebepten ileri gelebilir.

Hayvanda doğum ağrıları görüldükten bir buçuk saat sonraya kadar yavrular gelmezse bir veterinere başvurulması gerekir.

Yavrulardan birinin yarısı çıktığı halde kurtulup çıkamıyorsa onu tutup çekmek faydalıdır.

Eğer böyle de çıkarılamıyorsa, işi bir veterinere bırakmak gerekir.

Ana, doğan yavrularım birer birer yalayıp kurutur fakat hepsi doğmadan onları emzirmek istemez.

Bu sırada onun yanında taze içme suyu bulundurulmalıdır.

Bütün yavruların doğumu tamamlandıktan ve yavrulardan sonra gelen Son’u da yiyerek temizledikten sonra biraz dinlenir. Ona bu zamanda bir fincan tabağı içinde süt verilmesi iyi olur.

Eğer doğum sırasında veya yavrular birkaç günlükken ana ölürse, öksüz yavruların bir veya ikisini, yeni doğurmuş başka bir kediye vermek mümkün olabilir.

Bunun için süt anneden biraz süt sağılarak öksüz yavruların üzerine sürülürse, hayvan bunları kendi yavruları sanarak emmelerine fırsat verir.

Fakat ona bu hileyi kabul ettirmek mümkün olmazsa, ısrar edilmemelidir.

Yoksa, süt anne, kendi yavrularıyla birlikte bunları öldürebilir, öksüz yavrular iki haftalık olduktan sonra azar azar verilmek sartıyla inek sütü beslenebilirler.

Yavrular doğar doğmaz sürünerek hareket edebilirler, fakat onuncu günden önce gözleri açılmaz.

Üç haftalık oluncaya kadar analarını emer, ondan sonra da ona verilen yiyeceklerden azar azar yemeye başlarlar.

Bu zamanda yavrular günde iki veya üç defa inek sütü verilmeye başlanır.

Bütün yavrular sütü yalamayı öğrendikten sonra buna biraz yulaf unu, birkaç gün geçince de çok ince et parçacıktan katılır.

Bir hafta daha geçince yavrulara günde iki öğün süt, iki öğün de et veya balık olmak üzere dört öğün yiyecek verilir.

Yavrular yedi, sekiz haftalık olup ana sütünden kesilmeden analarının yanından alınmamalıdırlar.

Erkek ve dişi yavruları ayırt etmek oldukça kolaydır: Yavru bir elle tutulup öteki elle kuyruğu kaldırılarak gerisi incelenirse, burada birbirinin altına yerleşmiş iki delik görülür.

Bunlardan üste olanı, sindirim artıklarının dışarı atıldığı yer olan anüs’tür. Alttaki delik, erkek yavrularda küçük ve yuvarlak olup anüsle arasındaki açıklık 12 mm. kadardır.

Dişi yavrularda ise alt delik, dikey bir çizgi halindedir ve anüs’ün ancak 5-6 mm. altında bulunur.

Kendilerinden yavru alınması istenmeyen 3-6 aylık erkek ve dişi yavruların eşeysel organları, veteriner tarafından basit bir operasyonla ve kolaylıkla alınabilir, iğdiş edilmiş erkeklerle kısırlaştırılan dişi kediler daha uysal tabiatlı olur, sokaklarda gezmekten ve evi bir sürü yavru ile doldurmaktan bizi kurtarırlar.

Böyle hayvanlar çok çabuk geliştikleri için, yiyecekleri arasında karbon hidratlı maddeleri biraz kısmamız gerekir.