Henri Matisse Kimdir,Hayatı,Eserleri | Ressam Biyografileri |

Henri Matisse Hayatı ve Eserleri,Henri Matisse Kimdir,Fransız ressamı (Le Cateau 1869-Nice 1954). Hukuk okudu.

1890’da Goupil’in Traite de Peinture’ünü (Resim Üstüne İnceleme) okuyunca resime heves etti.

Paris’e gitti; orada Julian akademisine, sonra Ecole Normale Superieure des BeauxArts’a girdi.

Gustave Moreau’nun atelyesinde Rouault, Camoin, Marquet ile çalıştı; Bonnat’nın atelyesine devam eden Dufy ve Friesz gibi ressamlarla tanıştı.

Matisse, hocasının tavsiyelerine uyarak, tabiat resimleri yaptı ve Louvre’da birçok eser kopyaladı.

Sanatı bu sıralarda geleneksel düzeydeydi (Bretagne’lı Dokumacı, [1896], Art Moderne müzesi).

Milli Güzel Sanatlar derneğinde sergi açtı (Sofra Artıklan, 1898).

Sonra, Pissarro’nun etkisiyle izlenimciliğe yöneldi (Bellelle, Korsika, Cote d’Azur manzaraları).

Matisse, bu dönemdeki çalışmalarında, yoğun renkler ve belirgin biçimlere meraklıdır.

Daha sonra, Carriere’de figür anlayışını inceledi, heykeltıraşlığı (1900) ve geçici olarak noktacılığı denedi.

Bazı figürlerinde Cezanne etkisi açıkça görülür (Atelyede Modeller. 1900).

Fov tarzındaki resimlerinde kişiliği iyice ortaya çıktı: Kasketli Genç Denizci; Lüks, Huzur ve Şehvet (1906).

Geçişleri ve değerleri ortadan kaldırarak, tonu, nesnenin biçimini, uzayı renk tabakalarıyla belirterek tabiatı basitleştirdi, arabesk ile ritmi ön plana aldı: Kırmızı Halılar (Grenoble müzesi).

Fas’a yaptığı iki yolculuk (1911-1913) ve kübizmin çekiciliği, onu yeni basitleştirmelere yöneltti: Üç Kızkardeş  (Walter koleksiyonu); Dans ve Müzik (Leningrad müzesi); Faslılar (1912); Ressam ve Modeli (1916, Paris Art Moderne müzesi).

Daha sonraki yıllarda Matisse’te bir gevşeme görülür: başarıları, o yıllardaki kaygısız ortam, yerleştiği ve Renoir ile tanıştığı (1917) Nice şehri, onu bir zerafet, bir yumuşaklık, bir hafif modeleler sanatına götürdü.

Genç kadınları, kumaşları, çiçekleri canlandıran ahenkli ve meselesiz tablolar yaptı; bu tablolar onun eserleri arasında en «bitmiş» sayılabilecek eserlerdir: Nice’e Bakan Pencere (1919) ve Odalıklar adlı dizi.

Tahiti’ye gitmeden önce Ispanya’yı, İtalya’yı, Almanya’yı, Rusya’yı dolaştı.

1928’de, yaşama sevincini yüceltmek için basitleştirme ve güçlendirme çalışmalarına döndü (Süslü Bir Zemin Üzerinde Süs Figürü [1928, Art Moderne müzesi]; Büfe [ay.yıl]).

Bu nitelikler Dans’ın (Bames vakfı, 1931-1933) büyük süslemesini belirler Renk bileşimindeki cüretini (Rumen işi Bluz, 1940), bazen araya katıksız siyahlar koyarak (Siyah Zemin Üzerine Okuyan Kadın, 1938) veya kırmızıları parlaklaştırarak (Büyük Kırmızı Ev içi [1948], Art Moderne müzesi) artırdı.

Biçim yeniden düz ve sentetik bir hal aldı; Beyaz Elbiseli Genç Kız (1941).

Bu evrimin sonuçları, Vences’te Rosaire des Dominicaines kilisesinin süslemelerinde görülür (1950).

Matisse’nin ayrıca kara kalemle yapılmış eserleri, birçok füzen çalışması vardır, özellikle Mallarme’nin Poesies’sini (Şiirler) [1932], Ronsard’ın Amours’ unu (Aşklar) [1948], Charles d’Orleans’ın Poimes’ ini (Şiirler) [1950] resimledi.

Oyma eserleri beş yüz kadardır (ofortlar, ağaç işleri, taş basmalar).

Hayatının sonlarında, yapıştırma kâğıt tekniğini büyük boyutlu kompozisyonlarda (Zenci Boksör [1947]; Kralın Kederi [1952]) veya daha ölçülü boyutlarda (çiçekler ve dansözler) uyguladı.

Tunç heykeller de yaptı; bu heykellerinde «canlı ve uyarıcı bileşim» diye adlandırdığı şeyi gerçekleştirmeğe çalıştı.

Matisse’in resimle ilgili görüşleri çeşitli dergilerde yayımlandı. (Grande Revue’âe «Bir Ressamın Notları», aralık 1908).

Matisse, çağdaş resmi büyük ölçüde etkiledi.

Eserleri, Avrupa, Amerika ve Japonya’daki belli başlı koleksiyonlarda yer alır.

Henri Matissenin Eserleri