İngmar Bergman Kimdir,Hayatı | Biyografi |
İngmar Bergman Kimdir İsveçli film ve tiyatro yönetmeni ve oyun yazarı (Stockholm 1915).
İngmar Bergman Hayatı
Stockholm Krallık tiyatrosunda sahne yöneticisi oldu.
1945’ten sonra bağımsız olarak filmler yapmaya başladı: Krisis (Buhran) [1945], Sommarlek (Yaz Oyunları) [1950], Kvinnars Vantan (Kadınların Bekleyişi) [1952], Sommaren med Monnika (Monnika ile Geçirdiğim Yaz) [1952], Gycklarnas Alton (Panayır Şafağı) [1953], Kvinnadröm (Kadınların Rüyası) [1955], Sommarnattens Smale (Bir Yaz Gecesi Gülümsemesi) [1955], Der Sjunde înseglet (Yedinci Mühür) [1956], Narvavilet (Hayatın Eşiğinde) [1958], Smulstronstollet (Yaban Çilekleri) [1958].
Ansikte (Yüz) [1959], Jungfruküllen (Bakireler Kaynağı) [1960].
Daha sonra çevirdiği filmlerde İnsanlanrı ilişkilerini ortaya koydu: Sason i en Spegel (Aynadaki gibi) [1961] ve Sessizlik (1963).
Bütün kadınlar (1964) adlı komediden sonra Persona (1960) ve Vargtimmen (Kurtların Saati) [1967] adlı flimleri çevirdi. 1963’te Krallık tiyatrosu baş yöneticiliğine getirildi.
İlk senaryosunu 1943’te yazan İngmar Bergman, birbirini bütünleyen iki sanat etkinliğini (bir yandan tiyatro oyunlarının, bale ve operaların sahneye konması, öte yandan sinema ve televizyon için birçok film çekimi) birlikte yürüterek, her iki alanda da büyük ün kazandı.
1963’te Stockholm Krallık Tiyatrosu’nun yöneticiliğine getirildi.
Sinema yapıtlarını genel olarak iki temel temaya dayandıran (bunlardan biri düşünceye dönük, felsefi ve metafiziktir.
Tanrı, iyilik, kötülük ve yaşamın anlamı konularında kendini sorgulayan bir dünyanın bunalımını inceler; öbürü alaycı ve çarpıcıdır: Kadın ve erkek arasındaki iletişimin olanaksızlığını ince çeşitlemelerle işler) İngmar Bergman’ın, önceleri gerçekçi, daha sonra alegorik olan anlatımı, özü kavrayabilme çabasıyla yıllar geçtikçe yalınlaşmış, ama sanatçı biçimsel araştırmalardan hiçbir zaman vazgeçmemiştir.
İngmar Bergman Filmleri
Fangelse (Cezaevi, 1948), Sommarlek (Yaz Oyunları, 1950), Cyclarnas Afton (Gezgincilerin Gecesi, 1953), Yedinci Mühür(Det Sjunde İnseglet, 1956), Yaban Çilekleri(Smultronstallet, 1957), Ansiktet (Yüz, 1958), Sasomi Enspegel(Aynanın İçinden, 1961), Nattvardsgâterna(Kış Işığı, 1962), Sessizlik (Tystnaden, 1963), Vagtimmen (Kurtların Saati, 1967), Utanç (Skammen, 1968), Anna’nın Tutkusu (En passion, 1969), Temas(Beröningen, 1970), Viskningar och Rop (Çığlıklar ve Fısıltılar, 1972), Scener ur- ett Aktenskap (Evlilik Yaşamından Sahneler, 1975), Herbstsonate (Sonbahar Sonatı, 1977), Aust dem Leben der Marinotten (Kuklaların Yaşamı Üstüne, 1980); Fanny ve Alexander (Fanny och Alexander, 1982), Efter repetitionen (Provadan Sonra; televizyon filmi, 1984).
İsveçli sinema ve tiyatro yönetmeni, senaryo yazarı İngmar Bergman, çağdaş sinemanın en etkili kişilerinden biridir.
Büyük bölümünün senaryosunu da yazdığı filmlerinde, özellikle aşk ve ölüm, inanç ve kuşku, saflık ve tecavüz gibi konulan işledi.