Johannes Vermeer Kimdir,Hayatı | Ressam Biyografileri |

Johannes Vermeer Kimdir,(1632 – 1675),Hollandalı ressam.

Hayatı hakkında yeterli bilgi yoktur.

Johannes Vermeer Hayatı

Carel Fabritius’un öğrencisi olduğu ve caravaggio’cuların etkisi altında kaldığı sanılır.

1653’te ressamlar loncasının ustası.

1662 ve 1670‘te ise başkanı oldu.

Nisan 1653’te Catherina Bolnes ile evlendi; bu evlenmeden on bir çocuğu dünyaya geldi.

1672 Tarihli bir belgeye göre hayatını, yaptığı resimlerle ve gravür ticaretiyle uğraşarak güçlükle kazandı.

Kısa zamanda unutuldu ve bu durum XIX. yy.ın yansına kadar sürdü.

Ama bu tarihten sonra eserleri büyük bir ilgi gördü.

Vermeer yalnız iki eserine imzasını koymuştur: 1665’te yaptığı Aracı Kadın ve 1668 tarihli Astronom.

Ama sanatçının en güzel eserleri bunlar değildir.

Vermeer’in eserlerinde imzasının olmaması, bazı tablolarda gerçekliği şüpheli tarih ve imzalara rastlanması, gençlik döneminde yapılmış dini konulu eserlerin ona ait olduğunun kesinlikle anlaşılmaması, bu konuda bir katalog ve kronoloji cetveli kurmayı güçleştirmiştir.

Çağdaşları Metsu, Terborch ve Pieter de Hooghe gibi Vermeer de burjuvaların günlük yaşayışıyla ilgili konuları, araya çeşitli semboller de katarak ele aldı.

Hollanda’nın geleneklerini göstermek ve havasını vermek için yaptığı Ara Sokak ve Delft’ten Manzara adlarındaki iki resmi çok önemlidir.

Bu eserlerin İkincisi daha ressamın sağlığında çok beğenilmişti.

Vermeer, sanatının üstünlüğü ve soyutla somutu başanlı bir biçimde bağdaştırmasıyla günlük konulan işleyen öbür ressamlardan ayrılır. Işığı büyük bir ustalıkla dağıtarak ifadeyi yoğunlaştırmayı bilmiştir.

Gök yakutu donuk maviyi, limon sarısını, nar çiçeğini, aşıboyasını ya porselen kıvamında bir macun, ya ışığı yakalayan küçük fırça darbeleri ya da yarı saydam glasiler halinde vurur.

Sütçü Kadın’da bu üç tarzın üçü de büyük bir başarıyla kullanılmıştır.

Vermeer’in eserlerindi daima bir renk tonu ağır basar.

Meselâ, Mektup Okuyan Mavili Kadın’da mavi. İnci Kolye’de ise sarı hâkimdir.

Rembrandt’ın ışık – gölge karşıtlığına karşılık, Vermeer in ışık içindeki renk değişimleri, biçimlere ayrı bir kesinlik, eşyaya duyumsal bir güzellik kazandırır; kumaş, mücevher, tabak, çanak ve meyveleri, elle dokunulacak kadar canlıdır.

Konuda belirli bir hikâyenin bulunmasına P.H. Hooghe kadar önem vermez; anlatacağı çok daha örtülü, daha gizlidir.

Eserlerinde ev içi sahneleri, sembolik anlamı olan bir tablo veya bir harita, süslü bir duvar, bir masa veya soldan ışık veren bir pencere biçiminde verilmiştir.

Derinlik, nesnelerin konumuyla sağlanır ve kompozisyon salt geometrik çizgilere uygundur.

Canlı yaratık olarak yalnız insanı alır: bu çoğu zaman, çevresinde boş yüzeylerin yer aldığı durgun bir kadın, bazen de bir çifttir.

Yalnız resim imkanları ve bu nesnel görünüş, Vermeer’in şiir dolu bir dünya yaratmasına yeter.

Ama bu sakin sahnelerin havasında, sürekli bir duyarlık, birtakım gizli anlamlar sezilir.

Vermeer’in bazı eserleri Paris ve New York’taki özel koleksiyonlarda, en önemlileri müzelerdedir: Amsterdam’daki Rijsmuseum’da, Ara Sokak, Sütçü Kadın, Mektup Okuyan Mavili Kadın, Aşk Mektubu; Berlin müzesinde, Şövalye ile Genç Kız, İnci Gerdanlık; Boston’da, Konser; Braunschweig’de Şarap Kadehi Tutan Genç Kadın; Dresden’de, Aracı Kadın, Kadın ve Mektup; Edin-burgh’da, İsa, Marta’nın Evinde; Frankfurt’da, Coğrafyacı; La Haye’de, Diana ile Su Perileri, Delft Manzarası, Türbanlı Genç Kız; Londra’da. Virjinal Başında Duran Kadın. Vlrjinal’de Oturan Kadın, Piyano Başındaki Çift; Louvre’da, Dantelacı Kadın; New York’ta, Pencere’deki Kadın, Flüt Çalan Kadın, İman Alegorisi; Viyana’da. Resim Alegorisi; Washington’da, İnci Tartan Kadın, Kırmızı Şapkalı Kadın.