Jules Laforgue | Biyografi |

Jules Laforgue Fransız şairi (Montevideo 1860-Paris 1887).

öğrenimini Tarbes ve Paris’te yaptı, Gazette des Beauxarts ve çeşitli dergilerde çalıştı, Leah Lee adında genç bir İngiliz kızıyla evlendi, ama bir yıl sonra veremden öldü.

Yaşadığı sürede ancak iki şiir kitabı yayınladı; Les Complaintes (Yakınışlar) [1885] ve imitation de Notre-Dame la Lune [1886]. ölümünden sonra yayınlanan Derniers Vers (Son Mısralar) [1890] adlı eserinde «İyi Niyet Çiçekleri» ve «Periler Toplantısı» adlı şiirler yer alır.

Les Moralites Legendaires (Efsanevî ibretler) [1887], nesir biçiminde yazılmış altı felsefî hikâyeden meydana gelir.

Sembolizmin tarihinde önemli bir yer tutan şiirleri, hayata karşı duyulan bezginliği, yarı karanlığı, bilinçaltındaki ben’in (kısmen Hartmann tarafından açığa vurulan) saplantısını, geçicilik duygusunu, bohem dinamizmine, hem acılı hem kaba saba bir çeşit alaya, yeni kelimeler yaratan veya bu kelimeleri acayip bir şekilde birbiriyle kaynaştıran bir söz dünyasına bağlar.

Şiirlerinin başlangıçta düz hece kalıplarına bağlı kalarak (Toprağın Hıçkırıklarında.) ve arkadaşı Paul Bourget’ninkilere yakın bir biçimde yazdı, sonra serbest nazım şeklini kullandı.