Kanunların Ruhu Üzerine – Montesquieu,Konusu

Kanunların Ruhu Üzerine – Montesquieu,Montesquieu’nün yaptığı düzeltmeler ve eklemeler göz önünde tutularak, kesin baskısı 1758’de, yazarın ölümünden üç yıl sonra yayımlandı.

Kanunların Ruhu Üzerine – Konusu

Eserde yer alan önsöz ile her biri on beş veya yirmi bölüme ayrılmış otuz bir kitapçıkta, kanunlar ile bu kanunları belirleyen unsurlar (hükümet, askerî kuvvet, siyasî yapı, vergiler, iklim, töreler, ticaret, para, halk, din) arasındaki ilişkiler açıklanır.

Eser, miras hakkındaki roma kanunları, fransız medenî kanunları ve derebeylik kanunları hakkında bir incelemeyle son bulur.

Bu inceleme büyük bir yenilik taşımaktadır.

Kendinden önce gelenlerin aksine.

Montesquieu, gerçeklerden hareket ederek, kanunların kaynağını bulmaya çalışır.

Bu bilimsel metot, genel görüşlere ve genel fikirlere karşı değildir.

Nitekim üç yönetim şeklinin ilkeleri tanımlandığı ve demokrasinin erdem, monarşinin şeref, despotluğun korku ilkesine dayandığı belirtildiği, üç kuvveti birbirinden ayıran ve düzen ile hürlüğü en iyi bağdaştıran İngiliz rejimi ötekilere üstün tutulduğu zaman, bu özellik açıkça ortaya çıkar.

Montesquieu, bir reformcu olarak işkencenin, köleliğin, taassubun karşısındadır.

Bu da hem «filozoflar», hem de Devrimi savunanlar tarafından kendisine saygı duyulmasını sağlamış ve kolayca anlaşılan yazıları, canlı ve belirgin üslûbuyla kibarlar âlemini de bilgilendirmesini bilmiştir.

Kamu hukukunu halkın anlayabileceği bir düzeye indirmesi ve Voltaire’in deyişiyle «insan tabiatına, Yeryüzünün çok büyük bir kesiminde kaybetmiş olduğu unvanlarını sunmuş olması» dolayısıyla kendisine minnettarlık duyulmuştur.