Karate Sporu,Tarihçesi | Ansiklopedik Bilgi |

Karate sporu hakkında bilgi,Karate sporunun özellikleri,Karate sporu kuralları,Karate sporunun tarihçesi,Karate Sporu,Uzakdoğu kökenli dövüş sporu, sözcük anlamı boş el’dir.

1600’lerde Japon işgali sırasında okinava Adası’nda çıktığı kabul edilir.

Karate Sporu Tarihçesi

Okinavalılar, silahları toplanmış olduğundan kol ve bacaklardan yararlanarak dövüşmeyi geliştirdiler.

1920’lere doğru karatenin kurucusu olarak kabul edilen Gichin Funakos-hi (1869-1957) bu sporu Japonya’da yaygınlaştırdı ve kendi Shotokan Okulu’nu kurdu.

Daha sonra Goju-ryu ve Shito-Ryu gibi temel anlayışlar gelişti.

Günümüzde karate karşılaşmaları iki sporcu arasında, kenarları 8’er m uzunluğunda kare biçiminde düz bir zeminde yapılır.

Karşılaşma alanı içinde bir orta hakem, alanın köşelerinde 4 yan hakem, alanın kıyısında yanyana oturan bir alan gözlemcisi, bir zaman hakemi, bir puan yazıcı ve bir idareci bulunur.

Orta hakem puan (ippon) vereceği zaman oyunu durdurur ve oyuncuları başlangıç çizgisine gönderir.

Wazaari (yarım puan) vermek için de hakem oyunu durdurur ve uygulanan tekniği ya da oyunu açıklar.

Karşılaşma puan almadan, zaman dolduğu için sona ererse, yan hakemler oylarını bayraklarıyla verirler.

Eşitlik durumunda son karar orta hakemin oyuyla belirlenir, oyuncular karşılaşmada karategi adı verilen beyaz bir giysi giyerler ve derecelerini gösteren obi adlı bir kuşak takarlar.

Karşılaşma iki dakika sürer, başlangıç ve bitiş gongla bildirilir.

Takım karşılaşmalarında hangi takımdan daha çok sayıda oyuncu, rakibini yenmişse o takım karşılaşmayı kazanır.