Kartal,Özellikleri | Hayvanlar Alemi |
Kartal hakkında bilgi,Kartalgiller (falconidae). yaşadığı yerler: yeryüzünün derhal her yerinde bulunmakta olan, pekçok türü vardır.
Gaga çok kuvvetli ve ucu iyice kıvrıktır; ayaklar, parmaklara kadar tüylerle kaplıdır.
Kartalın Özellikleri
Uçuşları düzgün ve güçlüdür.
Oldukça çok türü bulunan kartallar, yeryüzünün hemen her yerinde bulunur.
Halkın hayali, kıyıcılık ve cesurluk bakımından kartalı efsanevi bir üne ulaştırmıştır.
Kartalın evcil hayvanlar ve av hayvanlarına verdiği zararlar mübalağa edilmiştir.
Kartallar, özellikle salgın hastalıkların kaynağı olan hasta hayvanları yok ederek doğada denge unsuru olmakta ve bu yüzden de korunmaya hak kazanmaktadır.
Kanat açıklığı 2-2,50 m’yi bulan kartala Kuzey yarımkürenin her yerinde rastlanır.
Kartal iki veya üç yumurta yapar,yumurtanın kuluçka dönemi altı-sekiz hafta sürer.
Kuluçkadan çıkan yavrulardan büyük olanı, genellikle diğer yavruları öldürür.
Anne ve baba ölümü durdurmak için herhangi bir müdahalede bulunmaz.
Bir kartal yavrusu yetişkin hale gelebilir.
Türkiye’de görülen başlıca kartal türleri: Kaya kartalı (veya altın kartal) [Aguilla chrysaetos]; şah kartal (A. heliaca); büyük bağırgan kartal (A. clanga Pallas); küçük bağırgan kartal (Ab pomarina); atmaca kartalı (Hieraetus fasciatus); cüce kartal (H. pennatus); beyaz kuyruklu kartal (Haliaetus albicilla); yılan kartalı (Circaetus gallicus); kuzu kartalı (Gypaetus barbatus); balık kartalı (Pandion haliaetus).
Ksenophon’a göre altın kartal İran ordusunda bir alamet olarak kullanılırdı.
Daha sonra, roma milislerinin ve konsül Marius’un amblemi oldu.
Bu amblemin yerini Konstantinos devrinde bizans bayrağı aldıysa da.
Şişman Charles zamanında fransa gümüş parası üzerinde yeniden ortaya çıktı (IX. yy.).
Roma’nın mirasçıları olmak isteyen alman imparatorları XI. yy.da kartalı benimsediler ve bunu kendi armalarına koydular.
Kartal işareti Prusya’da, Polonya’da, Rusya’da v.b. ülkelerde de kullanılmaktadır.
Daha sonra Hitler dönemi alman bayraklarında gamalı haçın üzerinde yer aldı ve Mısır’da Nasır tarafından da benimsendi (1955).