Kaside Nedir,Özellikleri,Bölümleri | Kültür,Sanat |
,,
Kaside Hakkında Bilgi, Kaside hakkında kısa bilgi, Kaside hece ölçüsü, Kaside nazım biçimi, Kaside Özellikleri ve Türleri, Kaside Türünün Özellikleri ve Bölümleri ,Kaside Hakkında Bilgi,Kaside Nedir
- On beş ilâ yüz beyitten meydana gelen ve tek kafiye düzenine göre kurulan, genellikle büyüklere övgü niteliği taşıyan nazım.
- Bu türde yazılmış şiir: Bu devr içinde benim padişah-ı. mülk-i sühan / Bana sunuldu kaside bana verildi gazel (Baki).
- Kaside-i sulhiye, padişahın buyruğu ile savaştan barışa geçilmesi üzerine yazılan kaside.
- Kaside-i sûriye, düğün v.b. şenlikleri tasvir için yazılan kaside.
- Kaside-i tebrikiye, devlet ilerigelenlerinden birine, yeni görev alınması, mevkiinin yükseltilmesi v.b. değişiklikler dolayısıyla tebrik etmek amacıyla yazılan kaside. (Bu tür kasideler, bazen hangi amaçla yazılmışsa, onu bildiren adla anılırdı.)
- Kaside-i tevdiye, sevilen kimseden ayrılma dolayısıyle yazılan kaside.
- Kaside-gû (kas-ıde-serâ veya kaside-perdâz), kaside yazan, söyleyen
- Kaside-perdâzî, kaside yazıcılığı. Kaside-serâyân (veya kaside-perdâzân), kaside söyleyenler, yazanlar.
Kaside Türünün Özellikleri ve Bölümleri
Kaside Nazım Şeklinin Özellikleri
Kaside, gazel biçiminde (aa, ba, ca…) ve aruz vezniyle yazılan ter nazım şeklidir, ilk beytine matla, son rsytine makta, en güzel beytine beytül kasid denir.
Tam bir kasidede nesib (veya teşbib), tegazzül, girizgâh, medhiye, fahriye, tac ve dua bölümleri bulunur.
Nesib uzun bir gazeli andırır.
Bu bölüm tabiat, belirli günler veya önemli olaylarla ilgili olabilir.
Tegazzül, nesib’den sonra araya sıkıştırılan bir gazeldir, her kasidede bulunmaz.
Girizgâh. övülecek kimsenin methe değer niceliklerini sayıp dökmek için gerekli bağlantıyı kurar.
Bu bölümde yer alan beyitler. doğrudan doğruya medih değil, methe giriş için gerekli fırsatı hazırlayan aracı mısralardır.
Girizgâhtan sonra methiye bölümüne geçilir.
Bu bölümde kasidenin sunulduğu şahıs çoğunlukla mübalâğalı bir akilde övülür.
Fahriye bölümünde şair kendini över, sanat gücünü ve başarılarını ortaya koyar.
Tac beyitte şair kendi adını veya mahlâsını anar.
Dua, kasidenin son bölümüdür.
Burada şair kendisi veya kaside yazdığı kimse için Allah’tan mutluluk, başarı, mevkiinde süreklilik diler.