Kefal Nasıl Avlanır,Teknikleri | Balık Avı Teknikleri |
Kefal Balığı hakkında Bilgi,Kefal Nasıl Avlanır,Kefalin Dudakları, diğer balıkların aksine yanlara doğru yuvarlak ve çok kalındır.
Vücudu kalın pullarla örtülüdür.
Sırtı mavi, 
yanları gümüşi, karnı parlak beyazdır.
Küçük ağızlı ve sert dudaklıdır.
Ağzında diş yoktur. Savunmasız bir hayvandır.
Bu sebeple çok derin sulara giremez, kıyılarda dolaşır.
En büyük düşmanları yunus balıklarıdır.
Ketaller sürüler halinde gezerler. Gezici balıktır.
Denizlerimizde bulunan ketallerin en büyükleri 4 – 5 kiloyu geçmez.
Daha büyük olanlarına gambot, boyu 25 santimi geçmeyen küçüklerine de ilarya denir.
Ketaller mart – nisan aylarında yolculuklarına başlarlar.
Marmara’da yaşayanlar Karadeniz’e doğru çıkarak rastladıkları derelere ve göllere girer, yumurtalarını bırakırlar, sonra tekrar geri dönerler.
Akdeniz’deki ketaller o çevredeki düz yataklı sulara, fethiye ve Köyceğiz gölleri gibi denize kanalla birleşen korunaklı yerlere girerler.
Ege Denizi ketalleri de çevredeki tatlısulara girerek yumurtalarını bırakırlar.
Yurdumuzu çevreleyen denizlerin hepsinde kefal balığı vardır.
Doğal göçleri de bulundukları bölgelerde olur.
Kefal Çeşitleri
Kefallerin en yumurtalı zamanlan mayıs ile ağustos ayları arasındadır.
Bu aylarda yumurta bırakan balıklarda eylülden sonra tekrar yumurta oluşmaya başlar.Kefal, yumurtası için de aranır.
Piyasada balık yumurtası diye satılan havyarlar has kefalden çıkar.
Kefalı üç kategoriye ayırabiliriz:
1 — Has kefal.
2 — Altınbaş kefal,
3 — Pulaterina,
Has Kefal
En makbul ketaldir. Eti çok beğenilir.
Top baş, top burun kefal de denir.
Ege Denizi’ndeki adı Avrita’dır.
Sırtı koyu kurşuni, yanları daha açık ve karnı beyaz pullarla örtülüdür.
En güzel havyar has kefalden çıkarılır.
Altınbaş Kefal
Sırtı daha koyudur. Yanakları ve kulak kapaklan altın gibi parlak menevişlerle süslü olduğundan bu ismi almıştır.Başı has kefala nazaran biraz daha sivricedir.
Eti de has kefala yakındır.
Pulaterina
Başı sivri, vücudu daha incedir. Sırtı koyudur. Yanlarında uzunlamasına 5 – 6 esmer çizgi bulunur. Göz bebekleri sarıdır.Bu balığın çok büyüklerine paçoz, küçüklerine ilarya denir.
Kefal Avı Teknikleri
Kefal, çok kurnaz, çevik ve o kadar da ürkek bir balıktır.
Tatlı sulara girdiği zaman hava bozup gök gürler ve şimşek çakarsa hemen girdiği gölden çıkar ve derin sulara dalar.
Balıkçılar bu huylarını bildiklerinden ketalin tatlısulara girmelerini gözetler ve hemen göl veya derelerin ağızlarını kapatırlar.
Kefal balığı, gambot ve kefal ağlarıyla yakalanır.
Çok kere kıyılardaki dalyanlara da girdikleri olur.
Amatör ve oltacılar için kefal avı daha çok kıyılardan yapılır.
İlk ve sonbaharlarda geçici ketaller kıyılardan geçerken amatörlere güzel avlar verirler.
Geçit zamanlarında ketalleri istenilen yerlerde durdurabilmek Için yemleme yapmak gerekir.
Yemleme bir kaç çeşit yapılır:Ezilmiş palamut kafaları bir ipe dizilip istenilen yerlere bırakılarak balıkların orada toplanmaları sağlanır.
Fırından alınan kiloluk hamurların ortalarına taş gömülerek belirli yerlere atmak da bir nevi yemlemedir.
Ezilmiş palamut kafalarından ve hamurdan kopan parçalar etrafa dağıldıkça balıklar oradan ayrılamazlar.
Bu arada oltadaki yemlere de atlayarak yakalanırlar.
Kefal balığı amatörlerin en çok avladıkları balıklardan biridir.
Kurnaz balık olduğu için de çok çeşitli avlanma şekilleri vardır.
Kefal nasıl yakalanır
Takım genellikle değişik şekillerde düzenlenir.
Dikkat edilecek tek nokta bedenlik misinaların.
Parlak, sağlam ve ince olmasıdır. İğneler de açılmayan çelik iğne olmalıdır.Kefal sert hayvandır.
Yakalandığı zaman kuvvetli çırpınmalar yapar, genellikle bedenleri düğüm yerlerinden koparır.
Çok kere de sert dudakları ile iğneyi açar ve kaçar.
Yemli olta ile yakalanışında kullanılan yem deniz kurdu, bazen akyem, çok kere de hamurdur.
Yemli oltada takım, kösteki! dip bedenidir.
Ayrıca başka başka avlanma şekilleri de vardır.
Bir metrelik bir bedene sıralanan 20 kadar kefal iğnesi, büyük bir iç ekmek parçasına sarılarak iğneler gömülür.
Sonra balıkların bulunduğu sulara fırlatılır.
Ekmeğe hücum eden balıklar, kopardıkları parçalarla beraber iğneleri de yutarak yakalanırlar.
Diğer bir avlanma şekli de yemleme yolu ile yapılır.
Kefallerin kıyılardan geçit yaptığı zamanlar bir tasta ıslatılan küçük ekmek parçaları denize serpilir.
Aynı zamanda uzun bir kamış ucundaki bedene bağlı iğneye natürel şekilde ekmek parçası iliştirilerek yem ekmek parçacıklarının arasına indirilir.
Serbest ekmek parçaları arasında iğneye de saldıran balık yakalanır.
Ege ve Akdeniz kumluklarında da başka bir sistem uygulanır: otuz santim uzunluğunda bir beden üzerine dizilen altı yedi adet üçlü iğnenin üzerindeki bedene, iğneler gömülmek üzere hamur sarılarak bir hayli uzağa fırlatılır.
Beden ve iğneleri örten hamurları didikleyen balıklar üçlü iğnelerin birine takılarak yakalanır.
Bu sistemde dikkat edilecek nokta önemlidir.
Dalgaların devamlı olarak, kumluk yerlerde sahile paralel olarak açtıkları çukurluklara hamuru düşürebilmek gerekir.
Denizlerin getirdiği bir takım çöpler bu çukurlarda toplandığından özellikle kefal balıkları yemlerini böyle yerlerde ararlar.
Kefal bedeni çok sağlam 0.25 misinadan yapılmalıdır.
İğneler sağlam olmalıdır.
Çok sert ve hareketli olan balık yakalandığı zaman çok zorlanır.
Bedenin kopmaması için kepçe mutlaka gereklidir.
Eğer avlanılan kıyı düz yataklı ise balığın kıyıya geliş anını kollayıp sürütmek yerinde olur.
Özellikle ketallerin kıyıdan çıkış yaptığı zamanlar, hasırla balık avlamak eğlencelidir.
Kıyıların sessiz bir yerinde denizin yüzüne serilen hasır, altında derin bir gölgelik yapar.
Ketaller gölgeden korkarak sanki aşabilirlermiş gibi hasırın üstüne zıplar ve geniş hasır üstünde kalırlar.
Ketalin aradığı yem deniz kurdu, palamut çiğeri, palamut eti, hamurdur.
En beğendiği yem deniz kurdudur.
