Kel Şarkıcı-Tiyatro | Kültür,Sanat,Tiyatro |

Kel Şarkıcı-Tiyatro  «Edebi değer»leri uyumlu bir biçimde yansıtmaya çalışan klasik tiyatronun aksine ionesco gündelik olayları klişelere indirger.

En küçük hareketleri ve gizli düşüncelerine varıncaya kadar her şeyleri belli kalıplar içinde olan iki evli çift birlikte çay içerler.

Ev sahipleri Mr. ve Mrs. Smith bıkıp usanmadan yemek, hastalık ve ölümden söz ederler.

Sözleri gittikçe anlamlarını kaybederek, tehdit edici bir şekil alır.

Bu davette insan topluluğunun nasıl çözülüp dağıldığı görülür.

Mr. ve Mrs. Martin burada karşılaşır, fakat birbirlerini tanımazlar.

Ancak uzun araştırmalardan sonra karı koca olduklarını anlarlar.

Geveze bir itfaiyeci ile gösteriş meraklısı bir hizmetçi kız gerçekleri parçalayan bu çevreyi tamamlar.

Oyuna adını veren Kel Şarkıcı’dan yalnız laf arasında söz edilmesi, İonesco’nun her şeyi anlama merakında olan seyircilere attığı bir çelmedir.

Sonunda bütün anlaşma araçları ortadan kalkarak sözler, gürültü, sesli harf dizileri ve ritmik diziler haline gelir.

Sahnedeki oyun, mantıki ve anlaşılır olmaktan uzak olduğu halde mimik gücüyle seyirciyi sürükler.

Nihayet oyun bir çözüme bağlanır.

Martin’lerin, Smith’lerin oyunun başında yaptıkları gibi, çay içtikleri, aynı saçma sözleri ve hareketleeri tekrarladıkları bir sırada kişiliklerin yok olduğu, bu yüzden de yaşantıların birbirine karıştırılabileceği ortaya konur.