Louis Blanc Kimdir,Hayatı | Bilim İnsanları |

Louis Blanc Kimdir Fransız tarihçisi ve siyaset adamı (Madrid 1811-Cannes 1882).

Kral Joseph’in emrinde çalışan bir memurun oğludur.

İmparatorluk parçalandıktan sonra çocukluğu yoksulluk içinde geçti.

Gazeteciliğe başladı, sosyalist akıma katıldı, 1939’da Organisation du Travail (Emeğin Teşkilâtlanması) adlı eseri sosyalist düşünürler arasında önemli bir yer almasını sağladı.

Bu eserde, 1848’de yazdığı le Droit au Travail (Çalışma Hakkı) adlı kitabında yeniden ele alacağı düşüncelerini («herkese ihtiyaçlarına göre; herkese kabiliyetine göre») dile getirir.

Histoire de Dix Ans (On Yılın Tarihi) [1841] adlı eseri, muhalefetin temmuz monarşisine karşı başarısını sağladı.

1848 Şubatında işçilerin ve la Reforme gazetesinin zoruyla parlamentodaki cumhuriyetçilere kabul ettirilen geçici hükümete üye oldu.

Luxembourg komisyonuna başkanlık etti, fakat sosyal atelyelerle ilgili tasarısı amacı dışında bir nitelik kazanıp sosyalistlere karşı milli atelyeler şeklini aldığından başarısızlığa uğradı.

1848 Haziran olaylarına hiç katılmadığı halde İngiltere’ye sürüldü, Fransa’ya ancak 1870’te dönebildi.

Seine’den Millet meclisine seçildi, aşırı solu tuttuysa da Komün’ü kınadı.

Louis Blanc’ın iktisatla ilgili düşüncelerinin temel özelliği ne rekabete karşı çıkmasında, ne de ortaklık görüşünü savunmasındadır.

Blanc devletin, sosyal reformların gerçekleştirilmesi yolunda gerekli vasıtalardan biri olduğu kanısındadır.

Adının sosyalizm tarihine geçmesini sağlayan hem görüşleri, hem de tekrar gözden geçirip dokuz defa yeni baştan yazdığı ve düşüncelerini kısa fakat sade bir dille açıkladığı Emeğin Teşkilâtlanması adlı eseridir.

Bu eserinde İktisadi faaliyetin her kolu için sosyal atelye diye adlandırdığı işçi üretim topluluğunun kurulması gerektiğini öne sürer; bu topluluğun ilk sermayesinin bir kısmı devlet tarafından, bir kısmı da ödünç alınacak para ile sağlanacaktır (sermayenin faizi geçici olarak saklanır; sosyal atelyede ücret herkese eşit olarak dağıtılır, yöneticiler seçimle başa geçer, kazanç üçe bölünür, payın biri ücrete eklenir, İkincisi yaşlı, hasta ve sakatların bakımına ve «diğer sanayi kollarında baş gösterecek krizlerin hafifletilmesine» ayrılır, üçüncüsü de topluluğa alınacak yeni işçilerin gerektirdiği yatırımlar için sarfedilir.

Sosyal atelyelerin ekonomik üstünlüğü, özel atelyelerin ortadan kalkmasını veya sosyal atelyelerle birleşmesini gerektireceğinden her sanayi kolu tek düzene bağlanmış olacaktır.

Devletin yetkisi altında bütün merkez sanayi atelyeleri toplumun faydasına elbirliğiyle çalışacaktır.

1847-1862 Yılları arasında yazdığı Histoire de la Revolution Française (Fransız İhtilâli Tarihi) adlı eseri oldukça ilgi çekicidir.