Hakkında Bilgi

Hakkında Bilgi,Ansiklopedik Bilgi

Biyografi

Madame de Stael Kimdir,Hayatı | Biyografi |

Madame de Stael Biyografi,Madame de stael biographie,Madame de stael biografia,Madame de Stael Kimdir,STAEL-HOLSTEİN (Germaine NECKER, baronesi), Mme de Stael denir, fransız kadın edebiyatçı (Paris 1766- 1817).

Madame de Stael Hayatı

Madame de Stael Kimdir
Madame de Stael,STAEL-HOLSTEİN (Germaine NECKER, baronesi), Mme de Stael denir, fransız kadın edebiyatçı (Paris 1766- 1817).

Louis XVI’nın bakanı Cenevre’li Necker ile Vaud’lu protestan Suzanne Curchod’nun kızı.

Annesinin düzenlediği edebî toplantılarda, zamanının ünlü kişilerini tanıdı: Marmontel, d’Alembert, Diderot, Grimm, abbe Raynal, Thomas, Buffon, Bemardin de Saint Pierre v.b.

Harika bir çocuk olan Germaine, on bir yaşında Eloges’u (övgüler) yazdı, on beşinde, Montesquieu’nün Kanunların Ruhu (L’Esprit des Lois) adlı eserini yorumladı.

1786’da İsveç’in Paris elçisi baron Stael-Holstein ile evlendi.

Sarayda kendini çok sevdirdi, coşkun bir heyecanla Lettres Sur le Caractere et les Ecrits de J.J. Rousseau (J.J. Rousseau’nun Karakteri ve Yazıları üstüne Mektuplar) [1788] adlı bir eser yazdı.

Ne var ki devrim patlak vermişti: görevinden uzaklaştırılan Necker, Coppet’ye (İsviçre) çekildi, fakat Mme de Stael, siyasi bir rol oynama hevesine kapılarak, dostu Narbonne kontunun Savaş bakanlığına getirilmesini sağladı.

Liberallerin, kralcıların ve anayasacıların toplandığı Bac sokağındaki salonu, Paris’in belli başlı edebiyat ve siyaset merkezlerinden biri oldu.

Fakat, krallık yönetimi devrilir devrilmez, Paris’ten ayrılarak Coppet’ye çekildi (eylül 1792).

İngiltere’ye gitti (1793 başları).

İsviçre’ye dönünce Benjamin Constant ile tanıştı (1794), ikisi arasındaki fırtınalı ilişki 1808’e kadar sürdü.

9 Thermidor olayı siyasi hırslarının yeniden canlanmasına yol açtı: Mme de Stael, Paris’e gitti (mayıs 1795), salonunu yeniden açtı.

Fakat 1795 eylülünden beri hükümetçe kendisine kuşkulu gözle bakıldığı için, tekrar Coppet’ye döndü, ilk büyük eserini burada yayımladı: De l’lnfluence des Passions Sur le Bonheur des tndividus et des Nations (Tutkuların, Kişilerin ve Miletlerin Mutluluğu üstündeki Etkisi) [1796].

1797’de Paris’e döndü, salonuna ideologları ve Yasama meclisinin en liberal düşünceli üyelerini kabul etti: De la Litterature Consideree Dans Ses Rapports avec les İnstltutions Sociales (Sosyal Kurumlarla İlişkileri Bakımından Edebiyat) [1800] adlı eseri ve Delphine (1802) adü romanı edebiyat alanındaki etkisini büsbütün arttırdı.

Konsüllük rejimi kurulduğu zaman, Napolyon’un nedimesi olma hayaline kapılmıştı, ama liberal düşüncelere pek az eğilimi olan ve siyasete karışan kadınlardan hiç hoşlanmayan Birinci konsül, Benjamin Constant muhalefet safında yer alır almaz (1803), Mme de Stael’e karşı düşmanca duygularını açığa vurdu.

Mme de Staael, hükümetçe Paris’ten 40 fersah ötede oturmaya zorlanınca, zamanını dostları ve hayranları (Mme Recamier, Mathieu de Montmorency, August Wilhelm Schlegel) arasında ve yolculuklarla geçirdi.

1804’te Weimar’a (orada Goethe, Schiller ve Wieland ile tanıştı), sonra Berlin’e (kraliçe Luise tarafından kabul edildi) gitti.

Babasının ölümü (nisan 1804) üzerine, Coppet’ye döndü; babasını öven bir eser yazdı: Du Caractere de Necker et de Sa Vie Privee (Necker’in Karakteri ve özel Hayatı üstüne).

1804 Sonlarında İtalya’ya bir yolculuk yaptı.

Bu yolculuk ona Corinne (1807’de yayımlandı) adlı romanının birçok bölümünü ilham etti.

Almanya’ya yaptığı yeni bir geziden sonra (1808) Fransızlara alman medeniyetini tanıtan kitabını hazırlamaya başladı: Almanya’ya Dair (De l’Allemagne).

Bu kitabın baskısını izlemek üzere Blois’ya gittiğinde (1810), imparatorluk polisinin müsveddeleri ve provaları yok ettiğini gördü, kendisi de üç gün içinde Fransa’dan ayrılmaya zorlandı.

Coppet’ye dönünce, kendisinden yirmi yaş küçük John Racca adlı bir subay ile gizlice evlendi. (1798’de ayrıldığı ilk kocası, 1802’de ölmüştü.) .

Sonra, Avrupa’yı baştan başa dolaştı (1812-1813).

Avusturya’ya, Rusya’ya, İsveç’e, İngiltere’ye gitti ve her yerde Napolyon aleyhine çalıştı.

Londra’da geleceğin Louis XVIII’i ile tanıştı.

Restorasyon rejimi kurulunca Paris’e döndü, salonunu yeniden açtı, son iki önemli eserini bastıramadan öldü: Considerations sur les Principaux Fvinements de la Revolution

Bir yanıt yazın