Maurice de Vlaminck Kimdir,Hayatı,Eserleri | Ressamlar |
Maurice de Vlaminck Kimdir,Fransız ressamı (Paris 1876-Rueil-la-Gadeliere 1958).
Maurice de Vlaminck Hayatı
Ana ve babasından müzik dersi gördü.
Paris’te birçok çigan orkestrasında baş kemancı oldu.
1896’ya kadar bisiklet yarışlarına katılmakla beraber Louvre’da ve Laffitte galerilerinde resme merak sardı, bu alanda kendi kendini yetiştirdi.
İlk tuvallerinde katıksız renklerle çalıştı.
Profesyonel bir sanatçı olmayı düşünmeksizin, Chatou’da daha çok pazar günlerini resim yapmakla geçirdi.
Andre Derain ile karşılaşmasından fovizm doğacaktı.
Paris’te, Matisse ve dostlan önceden aynı resim anlayışına yönelmişlerdi.
Vlaminck, Derain’in aracılığıyla onlarla temas kurdu.
Bağımsız Sanatçılar salonunda resimlerini sergiledi (1906) ve Ambroise Vollard’ın ilgisini çekti.
Bir süre Bougival ve Auvers-sur-Oise’da kaldıktan sonra, Rueil-la- Gadeliere’de yerleşti (1920).
Orada, tabiattan ilham alarak «trajik ve duygusal şiirler» adını verdiği resimler yaptı; bunda, duyulabilen alemin gerçeği ile kendi iç yaşantısını birleştirmeye çalıştı.
Peyzajların yanı sıra birçok natürmort, çiçek resimleri, birkaç portre ve figür de çizdi, önce Van Gogh’un ‘ve Cezanne’ın etkisinde kaldı.
Sonra bu etkiden kurtularak dolaysız kişisel bir üsluba yöneldi.
Renkleri, özellikle tüpten çıktıkları gibi yan yana geliyormuş duygusunu uyandıracak biçimde kullandı, sonra, biçimlerin ışık içinde özerkliğini yansıtmaya çalıştı.
Peyzajlarında, genellikle, Paris yakınlarını canlandırdı (Chatou, Saint-Denis, Saint-Ouen, Bougival, Nanteuil, Herouville, Rueil v.b.). Güzel fovları Londra’da Southampton’dadır.
Vlaminck, gençliğinde anarşist çevrelere girip çıktı ve roman, hatıra, polemikler ve yergi yazılarında bu hayatını anlattı (Tournant Dangereux [Tehlikeli Dönemeç]; Poliment [Terbiyelice]; La Haute Folie [Büyük Çılgınlık]; Le Chemin qui Mine a Rien [Hiçe Varan Yol]; Radios Clandestines [Gizli Radyolar]; Desobeir [Kafa Tutmak]; Le Ventre Ouvert [Açık Karın]; La Mort de Mindrais [Mindrais’nin ölümü]; M oy en Age sans Cathedrales [Katedralsiz Ortaçağ]; Paysages et Personnages [Peyzajlar ve Kişiler]; özellikle Picasso’ya saldırdığı Portraits Avant Dices Çölümden önce Portreler]).
Yaşayan sanatın başlıca temsilcilerinden sayılan Vlaminck, ilk defa olarak zenci sanatı ile Douanier Rousseau’nun sanatındaki güzelliklere dikkati çekti.
Maurice de Vlaminck Eserleri
