Menşe-i Muallimin | Osmanlı Tarihi |
Menşe-i Muallimin Tanzimat Dönemi sonunda asker mekteplerine muallim yetiştirmek için açılan okul.
Dârüşşafaka’da ders nazırı Süleyman Hüsnü Paşa tarafından kuruldu (1875).
Programları askeri idadilerin aynıydı; yabancı dil özellikle Fransızca idi.
Beş sınıf olan okulun dördüncü sınıfını bitirenler, fen ve edebiyat diye iki bölüme ayrılırdı, idadiyi bitirenler olgunluk sınavına girerek öğrenim süresi 2 ilâ 4 yıl olan yüksek kısma giderlerdi.
Okulu bitirenler, iki yıl muallim muavinliği yapar, bu sürede kendilerine yabancı dilden tercüme yaptırılır, bunu başaramayanlar muallim olamazdı.
Her öğretmen, okuttuğu dersin kitabını tercüme suretiyle yazarak Meclisi Maarifi Askeri’ye sunar, bu emeğinden dolayı para alırdı, öğretmenlere verilen aylık, ders gruplarının önemine göre 1200 kuruş ile 3 500 kuruş arasında değişirdi.
Hicaz, Yemen, Bağdat ve Trablusgarp gibi uzak vilâyetlere gönderilenlere 500 kuruş zam yapılırdı.
Menşei Muallimin’den çıkanlar 15 yıl mecburi hizmet yaparlar, sonra emekliye ayrılırlardı.
On beş yılı bitirenlerden birinci sınıf muallimler 5 000, ikinci sınıf 4 000, üçüncü sınıf muallimler 3 000 kuruş maaşla yüksekokullarda muallim olurlardı.
Menşei Muallimin idadisinin ilk sınıfında 50 öğrenci vardı.
Bosna-Hersek isyanları ve Rus savaşı yüzünden öğrencilerin sayısı azaldı. M
ektebi Harbiye dahiliye müdürü Zülüflü İsmail Paşanın, Abdülhamid II’ye verdiği curnal yüzünden kapatıldı (1882).