Nemrut Şehri,Tarihi,Antik Kenti | Tarih Bilgileri |

Nemrut Şehri,Asur’un askeri başkenti; Kalah’ın Dicle’nin sol kıyısında.

Modern Musul şehrinin 30 km güneyinde.

Bölge 1845’ten sonra kazıldı.

Nemrut Antik Kenti

1878’e kadar birçok arkeoloji heyeti, akropolisin bir kısmını ortaya çıkardı; sonra 1949’a kadar şehirle ilgilenilmedi.

Şehir M.ö. IX. yy.da Asur-Nasirpal II tarafından, dört yüzyıl önceden kalma bir şehrin yıkıntıları üzerine kurulmuştur.

Müstahkem akropolisı, bir zigguratı, tanrı Tabu, Ninurta v.b.’ye adanmış tapınakları ve birçok sarayı kapsıyordu: kuzeybatıda şehrin kurucusu Asur – Nasirpal II’nin (883-859) Sargon II tarafından (722-705) onartılan sarayı merkezde Salmanasar III’ün (858-824), Tiglatpileser III (745-727) tarafından onartılmış sarayı, güneydoğuda Sargon II’nin eseri olan yanmış bir saray, güneybatıda Asarhaddon’un (680-669) sarayı.

Bu saraylar bütün heykellerle, kabartmalarla ve resimlerle süslüydü. Girişler insan başlı ve hayvan vücutlu cinler tarafından korunuyordu.

Nemrut Tarihçesi

Nemrud’da birçok metin (bu arada Sargon II’nin bir prizması, krallık mektupları ve 672’de Asarhaddon ile bir Med prensi arasında imzalanan bir antlaşma) bulundu.

Bütün yerleşme devirlerinden kalma fildişi heykelcikler Nemrud’u Asur’da bu tekniğin incelenmesi bakımından başlıca merkez haline getirdi.

Şehrin M.ö. 612’de Medler tarafından yakılıp yıkıldığı sanılmaktadır.

İslâm’a göre, Nemrud Tanrı’ya inanmazdı.

İbrahim peygamber, bütün evreni yaratan, ölümsüz, yüce bir tanrının varlığını, insanların onun tarafından yaratıldığını ortaya atınca Nemrud onu ateşe attırdı.

İbrahim’in içine atıldığı ateş, bir mucize sonucu, gül bahçesi oldu; peygamber yanmadı.

Nemrud, buna daha çok kızdı, Tanrı’yı inkâra devam etti.

Hattâ kendisinin Tanrı olduğunu ileri sürdü.

Bunun üzerine, beynine giren sinek türünden bir böcek onun hastalanmasına yol açtı.

Nemrud, bütün hekimleri, büyücüleri başına topladı, ama derdine bir çare bulduramadı.

Beyni ağrıdıkça başını kalın tokmaklarla dövdürür, sineği öldürmek isterdi.

Günün birinde yediği tokmakların acısına dayanamadığından öldü.