Niğbolu | Coğrafya Bilgileri |

Niğbolu,bulgarca Nikopol, Kuzey Bulgaristan’da liman şehri, Tuna’nın sağ kıyısında; 5 700 nüf. Plevne ve Zıştovi’ye (Bugün Svistov) karayolu ile bağlı olan şehirde tarım (tahıl tarımı, meyve yetiştiriciliği, arıcılık, balıkçılık) ve sanayi (büyük akümülatör, pil ve şarap fabrikaları) gelişmiştir.

Niğbolu Tarihi

629’da Bizans imparatoru Herakleios tarafından kuruldu.

Stratejik durumu yüzünden birçok defa istilâ edildi.

1081’de Uzların (Peçenekler) saldırısına uğradı.

XI. yy.da Kıpçak ve Kuman Türklerinin hâkimiyetine girdi; dini bakımdan İstanbul patrikliğine bağlı kaldı.

Sonra Tırnova Bulgar çarlığının eline geçti.

1387’de Çandarlı Ali Paşa tarafından alındı.

Son bulgar çarı İvan Şişman yakalanarak Murad I’e gönderildi.

Şehrin kalesi yeniden onarıldı ve tahkim edildi, özellikle Niğbolu savaşından sonra kaleye akıncılar ve sekbanlar yerleştirildi.

Şehir, bir serhat livası olarak osmanlı uç beylerinin merkezi haline getirildi.

Osmanlı padişahlarının Eflak ve Macaristan’a yaptıkları seferler için Niğbolu bir çıkış yeri oldu.

Bu özelliğinden dolayı zaman zaman Eflak ve Macaristan krallarının saldırılarına uğradı ve bu saldırılar 1598’e kadar devam etti.

Niğbolu Osmanlılar tarafından alındıktan sonra Rumeli beylerbeyine bağlı yedinci derece bir sancak merkezi oldu; şehirde ayrı bir teşkilât kuruldu.

Bu teşkilâta bağlanan halk (Voynuk’lar ve Martolos’lar) avarızdan (vergi) muaf tutuldu.

XVI. yy.ın sonunda şehir, Silistre eyaletine katıldı ve 1848’e kadar bu durumda kaldı.

Abdülaziz zamanında kurulan Tuna vilâyetinin Rusçuk sancağına bir kaza olarak bağlandı.

13 Temmuz 1878 Berlin antlaşmasıyla Bulgaristan prensliğine verildi.

Osmanlılar zamanında yıllık hasılatı 457 000 akçe olan Niğbolu iskelesi, Eflak’tan gelen tuzların depolama yeriydi.

Burada toplanan tuzlar Edirne ve İstanbul’a gönderilirdi.

XIX. yy.ın ikinci yansında nehir yoluyla 506 milyon kilo tahıl ihraç ediliyordu.