Pierre de Ronsard Kimdir,Hayatı | Biyografi |
Pierre de Ronsard Biyografi,Pierre de ronsard biographie,Pierre de Ronsard Kimdir ,Fransız şair (Possonniere şatosu, Couture-sur-Loir ruhani çevresinde, 1524 – Saint-Cosme-en-l’Isle, ı Tour yakınları 1585).
Pierre de Ronsard Hayatı
Soylu bir ailenin oğlu.
1536’da Fransa sarayına, sonra İskoç sarayına paj olarak girdi, François de Camavalet yönetimindeki Krallık Atlı birliğine katıldı.
Diplomat Lazare de Baıf ile birlikte Alsace’ta çıktığı bir geziden, hemen hemen sağır olarak döndü.
Bu yüzden, askerlik mesleğinden vaz geçmek zorunda kaldı (1540).
Bundan sonra, kendini edebiyata verdi, önce Bai’f’in evinde Dorat’nın yönetiminde, sonra Antoine de Bai’f ve Joachim du Bellay ile birlikte Coqueret kolejinde Yunanca öğrendi.
Du Bellay, Ronsard’ın ilhamıyla Def ense et İllustration de la Langue Française’ı (Fransız Dilinin Savunulması ve Güzelleştirilmesi) [1549] yazdı.
Ronsard, transız şiirini geliştirmek ve yüceltmek istiyordu.
Sonradan Pleiade (1556) adını alan La Brigade okulunun başına geçti.
İlk eseri Odlar’ı (Odes) [1550-1552] Pindaros ile Horatius’dan ilham alarak yazdı.
1552’de Cassandre için, Petrarca tarzında yazılmış Amonrs (Aşklar) adlı şiir kitabını çıkardı.
Pindaros’un coşkunluğundan, Petrarca’nın inceliğinden sonra hafif şiirlere yöneldi.
Folastries (Çılgınlıklar) adlı eserinde ifadesi değişti, halk ve fransız kaynaklarına eğildi.
Daha sonra Anakreon’un Ye Yunan Antolojisinin etkisiyle Melanges ve Bocage’ı (Boccaccio) yazdı (1554).
Contihuation des Amours’da. (1555-1556) yayımlanan şiirlerinde Maric adlı Aonjou’lu bir çoban kızına duyduğu sevgiyi dile getirdi.
Açıklık, derinlik ve kişisel bir üslup kazanan şair, artık antik çağ bilgiçliğinden ve Petrarca tarzı inceliklerden kendini kurtarmış ve yolunu bulmuştu.
Hymnes’lerindc (1555-1556) epik şiirdeki ustalığını göstererek kendini yeniledi.
Şairlerin prensi sayılan Ronsard, koruyucu Mıchel de l’Hospital sayesinde rahipliğe getirildi.
1559’da Saint-Gelais’nin ölümü üzerine, kralın danışmanı, rahibi ve saray şairi oldu.
Şaire düşen görevin halka Ve krallara yol göstermek olduğuna inandığından Discours (Nutuklar) [1562 – 1563] ile ateşli bir tartışmaya girişti.
Birinci İç savaşı fırsat bilerek reformlar yapılmasını ileri sürdü ve anlaşmaya, uzlaşmaya varmak için çağrıda bulundu.
Saray şairi olarak, Charles IX’un fransız eyaletlerindeki yolculuğu için özdeyişler, dörtlükler yazdı (1562).
Günlük olaylar üstüne yazdığı şiirler arasında en önemlileri Eglogue’lar ve Bergerie’lerdir (1559-1565).
Karşılık olarak Bellozane rahipliğine (1563), sonra da Saint-Cosme-en-l’isle başrahipliğine getirildi.
Ana kraliçe ile Charles IX’u burada kabul etti.
Kral, Ronsard’dan on heceli mısralarla bir destan yazmasını istedi.
Bunun üzerine, ilk dört bölümü 1572’de yayımlanan Franciades’i yazdı.
Catherine de Mödicis’in manevi kızı, bilgili ve erdemli Helene de Surgeres’in verdiği ilhamla yazdığı Les Amours d’Helene (Hölene’in Aşkları) [1578] şarin son ateşli şiirleridir.
Ronsard, 1585’te Paris’ten ayrılarak Croixval’e yerleşti.
Ronsard’ın bütün eserleri aynı değerde değildir; hatta bazıları zamanla eskimiştir; bununla birlikte bu eserler modern lirizmin bellibaşlı temalarını ortaya çıkarmış ve şaire toplumda önemli bir yer sağlamıştır.