Romeo ve Juliet,Konusu,Bilinmeyenleri

Romeo ve Juliet William Shakespeare’in 5 perdelik dramı (1594-1595 tiyatro mevsimi).

Konu, Bandello’nun hikayesinden alınmıştır.

Yerona’nın iki ünlü ailesi Montague’ler ve Capulet’ler (İtalyanca asliyle Montecchi ve Cappelletti aileleri) yıllardır birbirinin amansız düşmanıdır.

Montague’lerden Romeo, Capulet’lerden Juliet’i görür ve iki genç birbirlerini çılgınca severler.

Bir fransisken rahibi nikahlarını gizlice kıyar.

Ama Juliet’in yeğenini düelloda öldüren Romeo prens tarafından Verona’dan uzaklaştırılır.

Juliet’in balkonundaki veda sahnesi Shakespeare’in en dokunaklı sahnelerinden biridir.

Nefret ettiği bir adamla evlenmek zorunda bırakılan Juliet, bir uyuşturucu ilaç alarak ölmüş gibi görünür.

Romeo çıka gelir, Juliet’in öldüğünü sanarak kendini zehirler ve başucunda can verir.

Juliet uyanır, durumu görünce Romeo’nun hançerini alarak kendine saplar.

Shakespeare’in gençlik eserlerinden olan bu oyun, şairin en heyecan verici ve en ünlü dramlarından biridir.

Koreografi. Verona aşıkları teması birçok koreograf tarafından ele alındı.

1811’de Vincenzo Galeotti, Kopenhag Krallık tiyatrosunda bir Romeo ve Juliet, 1926’da da Bronislava Nijinskaya, Sergey Diaghilev’in rus bale topluluğu için Romeo ve Juliet’i temsil ettirdi (müzik Constant Lambert, dekor Max Ernst ve Joan Miro).

1943’te koreograf Anthony Tudor, New York Metropolitan operasında Romeo ve Juliet’i sahneye koydu (dekor ve kostümler ressam E. Berman’dan; başlıca roller, Hugh Laing ve Ali-cia Markova).

1949’da, Paris operasında Serge Lifar, Romeo ve Juliette başlığı ve Çaykovski’nin aynı adı taşıyan uvertürünün müziğiyle bir temsil verdi.

Prokofiev, Romeo ve Juliet’i, halk danslarıyla ayrı bir canlılık kazanan ve bütünüyle danslı bir trajedi meydana getiren bir bale müziği olarak besteledi.

Rusya dışında birçok koreograf Prokofiev’in eserini sahneye koymak istedi.

1955’te İngiliz Frederick Ashton, sovyet Romeo ve Juliet’ini kendine has koreografisiyle Kopenhag Krallık tiyatrosunda temsil ettirdi, Paris operasında da bir Romeo ve Juliet oynandı (2 perde ve 10 tablo; sahneye koyan ve koreograf Serge Lifar, dekor ve kostümler Wak-hevitsch).

Son koreografi eserleri arasında Peter Van Dijk (1961, Hamburg operasında) ve Maurice Böjart’mki (1966, Brüksel’de Monnaie tiyatrosunda, sonra Paris’te Spor sarayında) sayılabilir.

1966’da yeniden ele alman ve Prokofiev’in orjinal partisyonuyle hazırlanan Van Dijk’in eseri, sırasıyle Reiner Köchermann ve Krista Kremf, Peter Van Dijk ve Jacqueline Rayet tarafından temsil edildi.

Berlioz’un partisyonu üzerine, Bejart’ın eseri de, Shakespeare’in dramını modem tarzda tüm bir gösteri haline getirmişti.

Romeo ve Juliet rollerinde dört çift dans sanatçısı birbirini izledi (Laura Proença ve Paolo Bortoluzzi; itomi Asakava ve Jörg Donn, Lise Pinet ve Jörg Lanher; Tania Bari ve Floris Alexander).

İkonogr

Shakespeare’in piyesi Delacroix (Romeo ve Juliet’in Ayrılışı), Hayez’e (Milano), Louis Boulanger’ye (Romeo Zehir Satın Alırken) ilham kaynağı oldu.