Saint-Germain Antlaşması | Ansiklopedik Bilgi |
Saint germain barış antlaşması,Saint germain antlaşması maddeleri,Saint germain antlaşması ile bağımsız olan devlet,Paris saint germain antlaşması,Saint germain antlaşması kimler arasında yapıldı,Saint-Germain Antlaşması Saint – Germain – en – Laye antlaşmaları (29 haziran ve 25 ekim 1679), Hollanda savaşından sonra Louis XIV ile Brandenburg seçici prensi Friedrich – Wilhelm arasında imzalanan antlaşmalar.
Bu antlaşmaların, fransız kıtalarının baskısıyla zorla kabul ettirilen birincisinde, Louis XIV, müttefiki İsveç kralının adına hareket ederek Friedrich – Wilhelm’i Pomeranya ve Damm’ı geri vermek zorunda bıraktı.
Seçici prens ele geçirdiği topraklardan ancak Oder’in sağ kıyısındaki birkaç araziyi muhafaza elti ve 300 000 ekü karşılığında Fransa ile ittifak yaptı.
İkinci antlaşma,Fransa kralı ile seçici prens arasındaki ittifakı sağlamlaştırdı; her iki hükümet Vestfalya (1648), Nimegue (1678) ve Saint-Germain (29 haziran 1679) antlaşmalarının sağladığı statüko’yu teminat altına aldı.
Fransa kralı seçici prense on yıl süreyle yardım yapacak, buna karşılık seçici prens imparatorluk seçimi sırasında oyunu Fransa kralına verecekti.
5 eylül 1624
Saint-Germain-en-Laye antlaşması (5 eylül 1624).
Louis XIII ile Venedik cumhuriyeti ve Savoia dukası Carlo Emmanuele arasında imzalanan antlaşma; Carlo Emmanuele bu antlaşmayla İspanya’nın Italyan yarımadasında başlıca askeri ve mali üssü olan Cenova’ya hücumu kabul etti.
29 mart 1632
Saint-Germain-en-Laye antlaşması (29 mart 1632), Fransa ile İngiltere arasında imzalanan antlaşma.
İngiltere kralı Charles I, bu antlaşma ile 1628-1629’da Fransa ve Ingiltere arasındaki buhran sırasında aldığı Quebec’i ve Saint-Laurent bölgesini Louis XIII’e geri verdi.
26 -27 ekim 1635
Saint-Germain-en-Laye antlaşması (26 -27 ekim 1635), bu antlaşma ile, merhum İsveç kralı Gustave-Adolphe’ün en iyi kumandanlarından biri olan duka Bernard de Sax – Weimar, yılda 4 milyon liralık Saint-Germain-olağanüstü bir vergiyi Fransa kralı Louis XIII emrine veriyor ve genel barışın imzasında Fransa’ya 1 500 000 liralık bir gelir sağlıyor ve Habsburg’ların Alsace Alman prensliği üstündeki haklarının ve Haguenau’daki yargı yerinin Fransa’ya bırakılmasını desteklemeyi taahhüt ediyordu.
10 eylül 1919
Saint-Germain-en-Laye antlaşması (10 eylül 1919), Birinci Dünya savaşı sonunda müttefik devletlerle şansölye Renner’in temsil ettiği Avusturya cumhuriyeti arasında imzalanan antlaşma.
Yeni sınırları dışında, Avusturya-Macaristan hükümdarlığının bütün haklarından vaz geçen Avusturya, deniz ve hava kuvvetleri bulundurmamayı, kara kuvvetlerini 30 000 kişiye indirmeyi, savaş tazminatı ödemeyi kabul etti; askerlik yoklamasını kaldırdı.
Milletler Cemiyeti oybirliğiyle onaylamadıkça Anschluss’u kabul etti (Versailles a Ulaşmasının 80. maddesini onaylayan 88. madde); ‘soy, dil veya din bakımından menşeleri ne olursa olsun avusturya tebaalı herkese medeni ve siyasi eşitlik tanıyacağını vaat etti.
Yugoslavya’nın istediği Klagenfurt havzasının kaderini tayin etmek için bir plebisit düzenlendi (10 ekim 1920’de yapılan plebisit Avusturya lehine sonuçlandı).
Sonuçlardan memnun olmayan Yugoslavya bu antlaşmayı ancak 5 aralık 1919’da imzaladı; azınlıklar üstündeki anlaşmaya karşı olan Romanya da ancak 10 aralıkta kabul etti.
Avusturya Millet meclisinin 17 ekim 1919’da onayladığı antlaşma 16 temmuz 1920’de yürürlüğe girerek Avusturya – Macaristan hükümdarlığının çöküşünü onayladı.