Serdengeçti Askerleri

Serdengeçti Askerleri,(fars. ser, baş ve Türk. geçmek’ten). Osmanlı ordusunda gönüllü fedailere verilen ad. (Dalkılıç veya ölüm eri de denirdi.)

Serdengeçti birlikleri düşman ordusunun içine dalmak, baskın yapmak, düşman muhasarasını yarmak veya kuşatılan bir kaleyi daha evvel düşürmekle görevlendirilirdi.

Serdengeçtiler düşman ordusuna sağ, sol veya arkadan saldırırlar, amaçlarını elde etmeden geri dönmezlerdi.

Gerekirse kalelere, geceleri merdivenle girerler, rastladıklarım kılıçtan geçirirlerdi.

Girdikleri tehlikeli işten canları pahasına kurtulan serdengeçtilere 3-5 akçe «terakki» verilirdi.

Serdengeçtiler imtiyaz olarak serdengeçti kavuğu adlı bir serpuş giyerler; serdengeçti ağası unvanıyla saygı ve itibar görürlerdi.

Büyük başarılar kazanan ve çoğu görev sırasında hayatını kaybeden serdengeçtilerin yerini, zamanla yalnız menfaatleri için bu yola girenler aldı.

Başlangıçta serdengeçtiler Yeniçeri ocağından seçiliyordu.

Ocağın bozulmasından sonra taşrada bayrak açılarak serdengeçti toplandı.

Serdengeçtilerden sağ kalanlara durumlarına göre yaya başılık, bölük başılık, zağarcılık, sekbanlık, solaklık, sipahilik, kapıcılık verilirdi.

Kale yürüyüşlerinde en önce hücum edene veya kaleye bayrak dikene sancak-beyliği verildiği de olurdu.

Serdengeçti yazılanlara «ulufe senedi» anlamında memhur (mühürlü) denilen bir belge verilirdi.

Sonradan bazı fırsatçılar bunu yeniçeri esamileri gibi ticaret aracı yaptı.

Serdengeçtilik i. Fedailik.