Sülün Kuşu | Hayvanlar Alemi |

Sülün Kuşu,Tavukgillerden, uzun kuyruklu kuş.

Sülün Kuşu Özellikleri

Tavukgillerden genellikle büyük boylu ve erkekleri çok süslü kuşlara sülün denir.

Bu bakımdan orman tavukları, tavuslar da birer sülündür.

Sülünler uzun kuyruklular ve kısa kuyruklular diye iki gruba ayrılır: uzun kuyruklular arasında asıl sülünler (phasianus) yaldızlı sülünler (chrysolophus), gümüşi sülünler (gennaeus) ve kulaklı sülünler (crossoptilon) yer alır; kısa kuyruklular ise tragopanlar, lophophorlar ve pucrasia’lardır.

Erkeklerde tüyler daima madeni yansımalı ve göz alıcı renktedir; bunların başında kırmızı veya mavi bir ibik bulunur; çiftleşme mevsimi gösterileri sırasında ibik iyice irileşir (lobiophasianus); ayaklarında bir veya birkaç mahmuz bulunur. Dişiler mat renkli ve mahmuzsuzdur.

Sülünler Asya ve Malezya’nın ılıman ve tropikal bölgelerinin yerli kuşlarıdır; bir kısmı dağlarda, hattâ çok yükseklerde yaşar (ithagina).

Bazı sülünler, hiç değilse üreme mevsimi dışında sürüler halinde yaşar, bir kısmı çifter çifter dolaşır, bazıları ise yalnız bulunur.

Hepsi yerde yaşar, ama geceleri ağaçlara tüner. Yuva yere yapılır, çok basittir; içine 4-20 yumurta konur.

Avrupa bölgelerinde yaygın olan sülün, Asya’nın büyük bir kısmında yaygın olan bayağı sülün (Phasianus colchicus) çeşitli ırkların bir karışımıdır.

Bu karışım ve adeta yarı evcil üretim yüzünden sülünlerin tüylerinde önemli derecede çeşitlenme görülür.

Başlıca türleri, halkalı sülün (Phasianus torquata), altın sülün (Chrysolopus pictus), gümüş

sülün (Gennaeus nyctemerus) v.b.

Sülün genellikle ormanlarda bulunur; bununla beraber yiyecek elde etmek için anızlara ve tarlalara girer, fakat daima sabahın erken saatlerini veya ikindi sıralarını seçer.

O zaman köpekli avcılarca kolay yakalanır; çünkü erkek sülün uçmaya yeltenmez, saklanır. Ormanda sülün avlamak daha güç ve tehlikelidir.