Hakkında Bilgi

Hakkında Bilgi,Ansiklopedik Bilgi

Coğrafya

Togo,Tarihi,Coğrafi Özellikleri | Coğrafya Bilgileri |

Togo Batı Atrika da. Gine Körfezi kıyısında devlet.6,961,049 nüf.Togo’da yıl boyu tropikal ve nemli bir iklime sahiptir.

Yıl boyunca ortalama sıcaklıklar ülkenin kuzeyinde 30 °C, güneyinde ise 27 °C konumydayken, yıl içerisinde gece sıcaklık oranlarında ise küçük oranlarda değişiklik yaşanmaktadır.

TogoÜlkenin kuzeyinde savan iklimi hakim konumdayken, en sıcak ayları Şubat ve Mart aylarıdır.

En kurak dönem Ocak ayı içerisinde yaşanmakta olup, Mayıs ile Ekim arasında yağan yağmurlar özellike Ağustos ayında şiddetini arttırmaktadır.

Ülkenin güney bölümünde ise Nisan-Haziran ve Eylül-Kasım dönemlerinde yağışın en bol olduğu dönemler olmakla birlikte en çok yağmur Haziran ve Ekim aylarında yağmaktadır.

Togo sahip olduğu 56.785 km² yüzölçümü ile Afrika kıtası standartlarına göre küçük bir ülke konumundadır.

Kıta üzerinde bu yüzölçümünden daha az bir yüzölçümüne sahip olan çok az sayıda ülke bulunmaktadır.

Ülke uzun ve dar bir yapıya sahip olup, kuzey-güney yönünde uzunluğu 550 km olup, batı-doğu yönünde en dar bölgesi 50 km en geniş bölgesi ise 140 km’dir.

Ülke topraklarının %16’sı ormanlar ile kaplı konumdayken, %25 tarım alanı, %3,5 ise otlaklıkdır.

Ülke, Savanes, Kara, Centrale, Plateaux ve Maritime adı ile beş bölgeye ayrılmıştır.

Bu beş bölge ise kendi içerisinde ayrıca idari bölgelere ayrılmıştır.

Ülkenin toplam sınırı olan 1647 km’den, 664 km’si Benin, 126 km’si Burkina Faso, 877 km’si ise Gana sınırından oluşmaktadır.

Ayrıca bakınız: Togo’nun bölgeleri

Togo’da bulunan en yüksek dağ 986 m ile Mont Agou dağı, en uzun nehri ise 50 km’si deniz taşımacılığına da uygun olan ve kuzey-güney yönünde akan 400 km’lik Mono nehridir.

Togo Tarihi

Togo toprakları 19. yüzyıla kadar kuvvetli krallıkların bir parçası olarak kaldı.

Ülkede sırayla Mossi İmparatorluğu, Ashanti Konfederasyonu ve Dahomey Krallığı hüküm sürdüler.

1884’te bir Alman temsilcisi ve Togo’nun başkanı arasında imzâlanan anlaşma sonucunda, Togo için yeni bir dönem açıldı. Almanya’nın ülke üzerindeki resmen kontrolü, 1884-1885 konferansından sonra başladı.

1897 ve 1899 yıllarında İngiltere, Fransa ve Almanya arasında yapılan anlaşmalarla bugünkü Togo’nun sınırları çizildi.

Birinci Dünyâ Harbinin ilk günlerinde, Fransız ve İngiliz birlikleri başşehir Lomé’yi işgâl ettiler.

Togo, 1919’dan îtibâren, ilk önce Milletler Cemiyetinin bir mandası olarak, sonra Birleşmiş Milletler adına Fransa tarafından yönetilen bir ülke hâline geldi.

27 Nisan 1960’ta Togo’da Cumhûriyet îlân edilerek bağımsız bir devlet kuruldu.

1961 seçimlerinden sonra Başkanlık sistemine geçildi ve Olympio ülkenin ilk başkanı seçildi.

Olympio’nun 1963’te öldürülmesi üzerine Grunitaky seçimleri kazanarak başkan oldu.

Aynı sene yürürlüğe giren anayasayla yeni bir meclis kuruldu.

1967’de Genelkurmay Başkanı Albay Gnassingbe Eyadema yaptığı bir darbeyle yönetimi ele geçirdi.

Ocak 1977’de yapılan kabine değişikliğinden sonra hükümette kalan tek asker üye devlet başkanı ve savunma bakanı Etienne Gnassingbe Eyadema oldu.

Aynı yılın sonbaharında çelik fabrikalarında ve Qşar Halal’daki bir tekstil fabrikasında yapılan grevler ordu tarafından önlendi.

General Eyadema’yı öldürmeyi amaçlayan bir komplonun başarısızlığa uğradığı, ekim 1977’de yetkililerce açıklandı.

Togo hükümeti, III. Plan’la (1976 – 1980), tarıma öcelik vermek istedi; özellikle tarım sektörünün önemli ölçüde makineleşmesi öngörüldü, ikinci öncelik turizme tanındı.

III. Plan çerçevesi içinde, iki önemli sınai eser gerçekleştirildi: Nijerya’dan alınan ham petrolü işleyen 2 milyon ton kapasiteli bir petrol rafinerisi ve iç tüketim ihtiyaçlarını karşılayan bir çimento fabrikası.

1979 da ortaya çıkan birçok olay rejimin keyfiliğini gün ışığına çıkardı: Nijer’de ve özellikle Gana’da sürgünde bulunan muhalifler komandolarca kaçırılıp Togo’ya geri getirildiler.

İki yıldan beri tutuklama sayısı önemli ölçüde arttı.

Aralık 1979’da, tek parti sistemini benimsenmesini, yani hükümet partisi olan Togo Halk Partisi’ nin anayasada yer almasını öngören tasarının oylanması ve bu arada hem cumhurbaşkanının (tek aday general Eyadema idi), hem de müstakbel milli meclisin 67 üyesinin seçilmesi için halk sandık başına çağrıldı.

General Eyadema oyların yüzde 99,97’sini alarak III. Cumhuriyetin ilk başkanı oldu.

Anayasa ve milletvekili listesi de (tek liste) oyların, yüzde 99.61 ve yüzde 96,62’si ile onaylandı.

Bir yanıt yazın