Türkiyede Şarap Tarihi | Tarih Bilgileri |

Türkiyede Şarap Tarihi Şarap çok eski çağlardan beri bilinir.

İbranîler üzüm yetiştirirlerdi; Yunanlılar ve Romalılar ünü bugüne kadar gelen şaraplar yaptılar, özellikle Sakız,istanköy, Methyne, Midilli, Karia, Tesalya, Frigya, Trakya şarapları makbuldü.

Romalılar da çok beğenilen şaraplar yaparlardı.

Bu şaraplar çok özel bir şekilde hazırlanır, ateşte pişirildikten sonra koku verici bitkiler (meyve veya çiçek) veya uzun süre saklanabilmesini sağlayan maddeler (çam sakızı, reçine, bal v.b.) katılırdı.

Üzümlerinin özelliği ve tatlılığı, bağlarının bolluğu ve zenginliği dolayısıyla birçok tarihçi Türkiye’yi şarabın ilk üretildiği yerler arasında sayar; Türkiye’de şarap üretiminin tarihi M.ö. 2000 yılına kadar götürülür.

Kazılarda ele geçirilen ve M.ö. XVIII. ve XVII. yy.a ait olan bazı kapların, şarap içiminde veya saklanmasında kullanıldığı kabul edilir.

Ancak. Türklerin İslamlığı kabul etmesinden sonra bu dinin şarabı yasaklaması dolayısıyla Türkiye’de şarapçılık gerilemeğe başladı.

XV. yy.dan sonra dini baskı daha ağırlaştı.

Tanzimattan sonra gevşeme görüldü, özellikle azınlıkların bu işle uğraşmalarına göz yumuldu.

1884-1900 Arasında bazı avrupa ülkelerinde bağların flokseradan büyük zarar görmesi, Türkiye’de şarapçılığın gelişmesine yardım etti ve hızla yükselen bir şarap ihracatı başladı (1900’de 4 000 000 litre, 1903’te 7 000 000 litre).

Balkan ve İkinci Dünya savaşları, şarap ihracatını yavaşlattı; Kurtuluş savaşından sonra, bağların geniş ölçüde tahrip edilmesi sonucu, 1928-1929’da Türkiye’de 301 üreticinin 2 682 000 litre o-lan üretimi, 1947’de 44 000 000 litreye (yüzde 67 özel tesebbüs.yüzde 33 Tekel) yükseldi.