Yalın Önermeler | Felsefe Bilgileri |

Yalın Önermeler,zorunluluk fikriyle ilişki kurulmaksızın olumluluğun ve olumsuzluğun doğru olarak kabul edildiği yargı.

Kant’a göre, kiplik açısından, yani konuyla yüklemi birleştiren ilişkiye zihnin verdiği değer açısından ele alınınca, yargılar problematik, yalın ve zorunlu olmak üzere üçe ayrılır.

Problematik yargıda, konuyla yüklem arasındaki ilişki mümkün olarak verilmiştir.

Bu ilişki yalın önermede gerçek, zorunlu önermede ise zorunludur. «İnsan akıllı varlıktır» dediğim zaman bir yalın önerme ileri sürmüş olurum. «Her dairenin bir merkezi vardır» dediğim zaman ise ileri sürdüğüm önerme zorunludur.

Hegel başka bir sınıflandırma kullanır.

Bu filozofun yalın önermeler dediği önermede yüklem, konunun olması gerektiği şeyi, yani kavramının belirlenimini ortaya koyar.

Zihin burada, felsefî bilginin esas formunu ortaya koyan bir etkinlik gösterir (msl. Bu eylem iyidir. Bu bina iyi [veya kötü] inşa edilmiştir).

Konu, yüklemin uygunluğunu zorunlu olarak içeren bir özellikle birlikte ortaya konmuşsa yalın önerme, zorunlu önerme haline gelir (msl. Belli bir tarzda yapılan eylem doğrudur.

Belli şartlara uygun ev iyi inşa edilmiştir).