Yazmacılık Sanatı,Osmanlıda Yazmacılık | Sanat,Tarih |

Yazmacılık Sanatı Hakkında Kısa Bilgi,Dokuma kumaşları yorgan yüzü, el veya baskı motifleriyle süsleme sanatı.Yazmacılık bellibaşlı üç işleme dayanır:

1. saplama; 2. çeşitleme beyaz boyama; 3. tespit.

Dokumayı boyayıp desen vurmada kullanılan boyalar ve renk verici maddeler şunlardır: zamkı arabî, limon tuzu, kara hâlile, zaçı kıbrıs (demir sülfat), lutr, kireç, nişadır, bengal, mor bakkam, al bakkam, göztaşı, mazı, kalem cenkâr, somak yaprağı tenekâr (boraks), kurşun tozu, lahor, çivit, zırnık, şap, cehrî.

Dokuma bir tezgâha serilir, boyanın solmasını önleyecek bir maddeden geçirilir (şaplama).

Sonra, dokumanın üzerine çivitle ve kaz tüyüyle desen çizilir.

Tüy fırça ile ve çeşitli boyalarla desenlerin içi boyanır (çeşitleme).

Ondan sonra yazmalar deniz .suyuna daldırılır (tespit).

Boyama işlemi sonraları tahta kalıplarla ve basma usulüyle yapılmaya başlandı (basma yazma).

Bu daha ucuza gelen bir çoğaltma yoluydu; Yazmacılıkta kullanılan motifler gül, lâle, sümbül gibi çiçekler veya bu çiçeklerin demetleri, ayrıca turna, güvercin, kumru, keklik gibi türkülere girmiş kuş motifleridir.

Osmanlıda Yazmacılık

Osmanlı imparatorluğunda bir süre yazmacılık, sadece Tokat’ta yapıldı ve yazmacılık geliri Tokat’a tahsis edildi.

Tokat hassı ise valide sultanlara ayrılmış bir hastı ve onlara ait bu gelirin aksamaması için başka yerlerde yazmacılık yapılmasına izin verilmezdi.

Sonradan İstanbul’da (Üsküdar, Kanlıca, Kandilli, Samatya) en güzel yazmacılık gelişti Ye yerleşti.

Yazmacılığın canlandırılması için son yıllarda yeniden çalışmalar yapılmaya başlandı, önce Güzel Sanatlar akademisinde başlayan bu çalışmalar başka kuruluşlar tarafından da benimsendi.

Keten üzerine basılan yazma desenli kumaşlardan başarılı kadın elbiseleri ve ev eşyası yapıldı.