Yengeç Nasıl Yakalanır,Tutulur | Balık Avı Teknikleri |

Yengeç Hakkında Bilgi,Yengeç Nasıl Yakalanır,Vücut biçimleri uzun değil yuvarlak veya değirmidir.

Bu sebeple vücudunu saran ayakları sebebiyle hareketleri daha seri olduğu gibi her yöne dönüp süratle kaçabilirler.

Pavurya

Yengeç familyasının en gelişmiş örneği ve yenebilen cinsidir.

Yuvarlağa yakın oval vücudu, basık ve sert bir kabuk içindedir. Yengeçten büyük ve kuvvetlidir.

Et bakımından İstakozdan sonra gelir.

Sırt kabuklarının ve kuvvetli ayaklarının rengi kirli kırmızı veya kirli turuncuya çalar.

İki büyük kıskacı ile sekiz ayağının uçları siyahtır.

Hayvan, fazla fırlak uzuvlarının ucundaki gözleriyle her yönü kontrol edebilir.

Tehlikeyi gördüğü zaman süratle kaçar.

Ne tarafa kaçacağını belli etmez.

İleri giderken birden yana doğru yönelebilir.

Yosunlu taşlar ve kovuklar arasında dolaşır. Obur ve aç gözlü bir hayvandır.

Ne bulursa yer, midyelerin baş düşmanıdır.

Bıçakla zor açılan midyeyi yemek için enteresan bir usul uygular: Kıskacına kıstırdığı küçük bir taşı maharetle kabuğu hafif açık midyenin arasına sıkıştırır.

Midye kabuğunu kapatamayacağı için ilk iş olarak kabuğun kapanmasını sağlayan çok kuvvetli kası keser ve rahatça kapağı açarak içindeki etleri yer.

Gece sığ yerlerde fener ışığı altında çok kolay yakalanır.

Kuvvetli ışık altında hayvan bir yere kaçamaz.

İplerin ucuna ciğer parçaları bağlanarak adeta bir çapari yapılır.

Sahilde sığ sulara bırakılan yemler, yarım saatte bir gayet yavaş çekilerek ciğeri ısırmış pavurya varsa bir kepçenin içine düşürülür.

Pavurya, kaynar suda haşlanarak vücudundan ve bacaklarından çıkarılan etler lezzetle yenir.

Ayı Pavuryası

Boyca adaşı pavuryadan daha ufaktır.

Sırtının, ayı tüyüne benzeyen birtakım tüylerle kaplı olması sebebiyle bu ismi almıştır.

Sırtı biraz fazla kubbelidir.

Ayaklarının uçları mercan kırmızısıdır.

Sudan pek çıkmaz, tembel hayvandır.

Yengeç

Pavuryadan daha küçük ve vücudu daha basıktır.

Ayakları ve vücudu tekir veya boz gridir.

Yaşaması ve gıda araması bakımından pavuryanın huylarına sahiptir.

Vücudu cılız ve etsizdir.

Yengeçler uzun zaman karada kalabilirler.

Bazı yengeç türleri yavrulama zamanları dışında ömürlerini deniz kıyılarındaki çakıllar arasında geçirirler.

Yakalanıp ezilen yengeçler, İstakoz veya bazı balıklar için sepetlerdeki tüneklerer yem olarak bırakılır.

Çağanoz Yengeç

Pavuryaya çok benzer, biraz küçüğüdür.

Kıyılarda taşlar arasında çok bulunur.

Gelincik balıkları çağanozu çok severler.

Bu sebeple yalnız gelincik balığına yem yapmak için tutulur.

Hatta diri diri ezilen çağanozlar gelincik sepetlerine konurlar.

Gelincik balığı geceleri sırf çağanoz yakalamak için dolaşır ve yakaladıklarını kuvvetli dişleriyle ezer ve yer.

Çağanozlar da çareyi rıhtım duvarlarına, suyun dışına çıkmakta bulurlar.

Çağanozlar kendi ismini alan sepetlerle yakalanırlar.

Çağanoz sepetlerine yem olarak akyem konur.

Çalpara

Çağanozdan farkı çok azdır.

Renkleri esmer kırmızı veya mavimsi zemin üzerine beyaz ve mor çizgilidir.

Vücudu ve ayakları yassı olan çalparanın son iki ayağının uçlarında jilet gibi keskin tırnaklar vardır.

Bunlarla balık ağlarını rahatlıkla keser.

Tatlısu Yengeçi

Tatlısularımızda yaşayan yengeçler de vardır.

Mesela denizden yüksekliği 1000 metreyi bulan Bolu ormanlarındaki Karadere’de çok yengeç bulunur.

Tatlısu yengeçlerinin kıskaçları denizdekiler kadar kuvvetli değildir, ama gene de fena ısırırlar.