Pietro Canonica Kimdir,Hayatı | Biyografi |
Pietro Canonica Kimdir ,İtalyan heykeltıraşı, ressamı ve bestecisi (Torino 1869-Roma 1959).
Pietro Canonica Hayatı
Torino’da Accademia Albertina’da Tabacchi’nin ve Gamba’nm öğrencisi olan Canonica, yirmi yaşında İken Torino’da başarılı bir sergi açtı (1889).
Dört yıl sonra Paris salonunda sergilediği Dopo il voto (Seçimden sonra) adlı heykeli ile büyük bir ün kazandı.
Daha sonra gerek İtalya’da, gerek başka ülkelerde birçok sergiye (Londra, Paris, Berlin, Dresden, Münih v.b.) katıldı ve daima başarı kazandı.
Pek çok eseri, kendisine altın madalya kazandırdı.
Bu arada, Roma’da yıllarca, Academia di Belle Arti’nin (Güzel Sanatlar akademisi) müdürlüğünde ve heykeltıraşlık profesörlüğünde bulundu.
Eserlerinin başlıca özelliği şekil güzelliği ve ifade çekiciliğidir.
Heykelleri, klasik heykeltıraşlığın izleri olan ağırbaşlılık ve soyluluk göstermekle birlikte, aynı zamanda modelin iç hayatını, karakterini ve özel ruhi dramını da yansıtır.
özellikle atlı heykelleri, atların çok güzel anatomisi ve canlılığından dolayı büyük bir ün kazandı.
Çok sayıdaki heykel ve büstleri arasında en önemlileri şunlardır; St. Petersburg’ta (Leningrad) Çar Aleksandr II’nin atlı heykeli, Bağdat’ta kral Faysal I’in atlı heykeli, Ankara’da Atatürk’ün tunçtan iki heykeli (biri Zafer meydanında, diğeri Etnografya müzesi önünde) ve İstanbul’da Taksim meydanındaki ünlü Cumhuriyet âbidesi, Ankara’daki heykellerin açılış töreni 4 kasım 1927’de, İstanbul’daki Cumhuriyet abidesinin açılış töreni ise 29 ekim 1928’de (Türkiye cumhuriyetinin beşinci kuruluş yıldönümünde) yapıldı.
Diğer ünlü heykelleri şunlardır: Derinliklerde (mermer), Arjantin cumhurbaşkanı Figueroa Malacorta anıtı (tunçtan, Buenos Aires’te), İI Tirreno (Tyrrhen denizi, Roma’daki Vittorio Emanuele II anıtında) ve Simon Bolivar anıtı (Kolombiya’da).
Heykeltıraş olarak büyük bir ün kazandıktan sonra kendisini müziğe verdi.
Cravero de Vittore Veneziani’den müzik dersleri aldı.
Şarkı ve senfonik parçalar dışında operalar da besteledi.
La Sposa di Corinto (Korynthos Gelini), Enrica di Mirval, Miranda (Shakespeare’in The Tempest [Fırtına] adlı piyesinden) ve Medea adlı dört operası başarı kazandı.
Ayrıca resim ile de uğraştı, özellikle kendi portrelerini yaptı. Manzara resimleri de vardır.
1929’da Accademia d’îtalia (İtalya akademisi) üyesi seçildi.
1950’de İtalyan parlamentosuna, hayat boyunca senatör seçildi.